حامد جمشیدی نیا - دانشکده مهندسی مواد، دانشگاه آزاد اسلامی واحد نجف آباد
علی سعیدی - استاد دانشکده مهندسی مواد، دانشگاه صنعتی اصفهان
امیرحسین امامی - استادیار دانشکده مهندسی مواد، دانشگاه آزاد اسلامی واحد نجف آباد

سنگ آهن یا کنسانتره تولیدی از هر معدن به دلایل فیزیکی یا شیمیایی، احیاپذیری متفاوتی دارند. ترکیب شیمیایی معادن عموماً در اعماق مختلف، متفاوت است، لذا تعیین خواص سنگ معدن، بایستی با گذشت زمان به روز شود. به عنوان مثالترکیب شیمیایی کنسانتره گ لگهر به دلیل استخراج از عم قهای پایین تر در چند سال گذشته یک افزایش مستمر در مقدار گوگرد و مگنتیت از خود نشان داده است. لذا در این تحقیق گندل ههای تولیدی از کنسانتره گ لگهر و چادرملو (برای مقایسه) در مقیاس صنعتی و آزمایشگاهی، تهیه گردید و احیاپذیری آنها به روش سبد در کوره میدرکس، تحت شرایطاحیایی یکسان، اندازه گیری شد و تأثیر دان هبندی کنسانتره، تأثیر نوع و اندازه گندله ها و تأثیر نوع چسب بکار رفته (آهک، بنتونیت و پریدور) بر خواص گندله، مورد ارزیابی و مقایسه قرار گرفت. با توجه به نتایج، مشخص گردید که بطور کلی احیاپذیری گندله چادرملو بهتر از گندله گ لگهر است. اندازه گندله ها در محدودهmm 16-8تأثیری در میزان احیای گندله ها ندارد. آهک و پریدور بیشترین تأثیر را در افزایش احیاپذیری دارند. با افزایش اندازه ذرات کنسانتره، احیاپذیری کاهش م ییابد

آهن اسفنجی، آزمایش سبد، احیاپذیری