هامون فتحی - گروه مهندسی عمران، دانشگاه ازاد اسلامی، واحد سنندج
محمد یوسفی نژاد - گروه مهندسی عمران، دانشگاه ازاد اسلامی، واحد رودهن

مقاله حاضر به مطالعه تحقیقات تجربی در مورد اثرات الیاف بر کرنش و نسبت پواسون بتن خود تراکم (SCC) می پردازد. آزمایش بر روی ۴۸ نمونه بتن مکعبی و ۶۸ نمونه استوانه ای استاندارد از ۴ مخلوط مختلف با مقاومت های فشاری ۲۵، ۲۸، ۳۰ و ۳۳ مگاپاسکال انجام شد. درصد الیاف در مخلوط ها از ۰ به ۱۲ افزایش می یابد. کرنش های محوری و جانبی نمونه ها به طور همزمان با توجه به تنش اعمال شده توسط بارگذاری فشاری تک محوری محاسبه شد. با مقایسه منحنی های تنش-کرنش برای کرنش محوری و جانبی، نسبت های پواسون با در نظر گرفتن تعداد بارگذاری ها محاسبه شد. یکی از پیامدهای نتایج این بود که نسبت مساحت داخلی در منحنی تنش-کرنش جانبی به منحنی تنش-کرنش محوری به مجذور نسبت پواسون در همان درصد فیبر مربوط می شود. در پایان، با توجه به مقاومت فشاری بتن و درصد الیاف، یک مدل یکپارچه برای نسبت پواسون الیاف SCC تحت بارگذاری فشاری فرموله شد. نتایج نشان می دهد که افزایش فیبر (فقط ۲%) باعث افزایش قابل توجه نسبت پواسون (بیش از ۵%) پس از بارگذاری فشاری دوم می شود. همچنین کرنش جانبی سوم حداکثر مقاومت را در تمام مخلوط های بتن خود متراکم فراهم می کند.

الیاف, ضریب پواسن, کرنش تک محوری, کرنش جانبی, بتن خود تراکم