بهارک مرشد سلوک - دانشجوی دکتری، گروه روانشناسی، واحد اراک، دانشگاه آزاد اسلامی، اراک، ایران
داود تقوایی - دانشیار، گروه روانشناسی، واحد اراک، دانشگاه آزاد اسلامی، اراک، ایران (نویسنده مسئول)
محمدرضا بیات - استادیار، گروه روانشناسی، واحد اندیمشک، دانشگاه آزاد اسلامی، اندیمشک، ایران

این تحقیق به منظور هم سنجی اثربخشی آموزش مهارت زندگی و تن آرامی گروهی بر تفکر پارانوئید پرستاران امام خمینی شهراراک صورت گرفت. جامعه آماری این پژوهش تمامی پرستاران بیمارستان امام خمینی شهر اراک بودند. از این جامعه ۴۵ نفر به صورت در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایشی و یک گروه کنترل تقسیم شدند. گروه آزمایشی ۱ تحت آموزش مهارتهای زندگی طی ۱۰ جلسه ۴۵ دقیقه ای دو بار در هفته و گروه آزمایشی ۲ تحت آموزش تن آرامی طی ۱۰ جلسه ۴۵ دقیقه ای دو بار در هفته قرار گرفتند. مقیاس تفکر پارانوئید(گرین۲۰۰۸) ابزار مورد استفاده در این پژوهش بودند. داده های بدست آمده از گروه ها در دو سطح آماری تحلیل شدند. در آمار توصیفی، فراوانی، میانگین و انحراف معیار داده ها بود و در سطح دوم، آمار استنباطی که داده ها به دلیل داشتن پیش آزمون، از آزمون کواریانس تک عاملی و کواریانس چندمتغیره استفاده شد. سپس برای مقایسه دو به دو میانگین ها با هم، از آزمون تعقیبی بن فرونی استفاه شد. هر دو رویکرد مهارتهای زندگی و تن آرامی گروهی بر تفکر پارانوئید پرستاران بیمارستان امام خمینی شهر اراک تاثیر معنی داری دارند. مقایسه دو رویکرد نشان داد، رویکرد مهارتهای زندگی نسبت به تن آرامی گروهی بر تفکر پارانوئید موثرتر است. همچنین بین میانگین نمرات پس آزمون و نمرات میانگین آزمون پیگیری به لحاظ آماری تفاوت معنی داری وجود ندارد که نشان از پایداری نتایج متاثر از مداخله های درمانی بر اثر گذشت زمان دارد.

آموزش مهارت زندگی, آموزش تن آرامی گروهی, تفکر پارانوئید