اسداله مهرآراء - عضو هیات علمی تمام وقت، دانشگاه آزاد اسلامی واحد قائمشهر
هادی بابائی مهر - دانشجوی دکتری دانشگاه آزاد اسلامی واحد قائمشهر

رشد و توسعه اقتصادی در یک نظام، زمانی میسر خواهد بود که افرادی در جامعه با خطرپذیری، اقدام به نوآوری و کارآفرینی نموده و با این اقدام روش ها و راه های جدید را جایگزین راهکارهای، کارآمد و کهن قبلی کنند. کارآفرینی، فرآیندی است که در شبکه هایی از روابط اجتماعی واقع شده و این روابط می تواند رابطه کارآفرین را با منابع و فرصتها، محدود یا تسهیل نماید. هدف مقاله حاضر بررسی نقش و اهمیت سرمایه اجتماعی در کارآفرینی کارکنان هست، که امروزه بسیاری از سازمان ها بر آن تاکید دارند. روش پژوهشی با توجه به ماهیت تحقیق، توصیفی - همبستگی می باشد. حجم نمونه آماری شامل ۲۱۵ نفر مدیران ارشد است، روش گردآوری اطلاعات میدانی و ابزار آن پرسشنامه است، از آزمون اسمیرنف کولموگروف، ضریب پیرسون، آزمون های من ویتنی و ویلکاکسون به بررسی رابطه معنی داری پرداختیم. و در نهایت با ارائه نتایج و ذکر پیشنهاداتی جهت تقویت سرمایه اجتماعی در این شرکت ها پرداخته شده است.

سرمایه اجتماعی، کارآفرینی سازمانی، خود کنترلی