امین مصلی نژاد - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی زلزله دانشگاه صنعتی شیراز
محمدامیر نجفقلی پور - دانشیار دانشکده عمران و محیط زیست دانشگاه صنعتی شیراز
ارسلان نیرومندی - دکترای مهندسی سازه، دانشکده مهندسی عمران و منابع طبیعی دانشگاه کانتربری نیوزیلند

دیافراگم ها اعضای باربر جانبی افقی در سازه ها هستند که علاوه بر تحمل بارهای ثقلی، نقشی حیاتی در انتقال بارهای لرزه ای به اعضایقائم مقاوم در برابر بار جانبی همانند ستون ها و دیوارهای برشی و یا مهاربندها ایفا می کنند . ضروریست دیافراگم ها به صورتی طراحی گردندکه در مسیر انتقال بار به اعضای قائم اختلالی ایجاد نگردد . در محاسبه نیروهای دیافراگم رویکردهای متفاوتی در آیین نامه های مختلف وجوددارد. یکی از این تفاوت ها اثر جنس و نوع دیافراگم است. به طور مثال در روش جایگزین، آیین نامه بارگذاری آمریکا [۱] ضرایب کاهش نیرویدیافراگم را با توجه به نوع دیافراگم ارائه می دهد در حالیکه در روش عمومی همین آیین نامه و در روش آیین نامه بارگذاری لرزه ای نیوزیلند[۲] برای تمام دیافراگم ها فقط یک روش محاسبه نیرو را در نظر می گیرند. در این مقاله به بررسی و مقایسه روش های محاسبه نیرویدیافراگم های بتنی مسلح درجا در آیین نامه های بارگذاری آمریکا [۱] و نیوزیلند [۲] بعنوان آیین نامه های تراز اول در طراحی لرزه ایپرداخته می شود و به صورت جزئی نگر به تفاوت روش های این دو آیین نامه اشاره خواهد شد.

روش جایگزین، آیین نامه بارگذاری آمریکا، روش عمومی، آیین نامه بارگذاری لرزه ای نیوزیلند، دیافراگم های بتنی مسلح درجا