سودابه بساک نژاد - استادیار گروه روان شناسی بالینی، دانشکده ی علوم تربیتی ، دانشگاه شهید چمران
فرزانه هومن - دانشجوی دکترای روانشناسی، دانشکده ی علوم تربیتی، دانشگاه شهید چمران، اهواز
محمدعلی قاسمی نژاد - کارشناسی ارشد روان شناسی بالینی، دانشکده ی علوم تربیتی، دانشگاه شهید چمران، اهواز

مقدمه: پژوهش حاضر جهت بررسی رابطه ی سبک های مقابله ای شناختی رفتاری و انواع اختلال خوردن در دانشجویان دانشگاه انجام شده است. روش کار: در این پژوهش توصیفی همبستگی، ۲۰۰ نفر دانشجوی شاغل به تحصیل در نیم سال اول ۸۹-۱۳۸۸ از میان دانشکده های مختلف دانشگاه شهید چمران اهواز به صورت تصادفی مرحله ای انتخاب شدند. به منظور سنجش انواع سبک های مقابله ی اجتنابی از مقیاس سبک های مقابله ی اجتناب اجتماعی شناختی و برای سنجش اختلال خوردن از آزمون بازخورد اختلال خوردن استفاده شد. تحلیل داده ها با استفاده از ضریب همبستگی و تحلیل رگرسیون  چندگانه به روش گام به گام با سطح معنی داری ۰۵/۰>P انجام شد. یافته ها: سبک مقابله ی اجتناب اجتماعی رفتاری با اختلال خوردن و زیر مقیاس های آن یعنی رژیم غذایی (۰۵/۰>P)، پرخوری (۰۱/۰>P) و مهار دهانی (۰۵/۰>P) رابطه ی مثبت معنی داری دارد. در این میان مقابله ی اجتناب رفتاری با مشکل پرخوری رابطه ی مثبت معنی داری دارد. مقابله ی اجتناب اجتماعی شناختی با اختلال خوردن کلی (۰۵/۰>P) و دو زیرمقیاس مهار دهانی و پرخوری رابطه دارد (۰۱/۰>P) اما با رژیم غذایی رابطه ی معنی داری نداشت. تحلیل رگرسیونی چندگانه نشان می دهد که از بین انواع سبک های اجتنابی، سبک مقابله ی اجتناب اجتماعی رفتاری بهترین پیش بینی کننده ی انواع اختلال خوردن می باشد به طوری که اجتناب اجتماعی رفتاری می تواند ۰۷/۰ درصد واریانس خرده مقیاس رژیم غذایی،۲۲ درصد واریانس پرخوری و ۱۳ درصد واریانس  مهار دهانی را تبیین کند. نتیجه گیری: مبتلایان به اختلال خوردن از انواع سبک های مقابله ی اجتنابی برای رویارویی با فشار های روان شناختی استفاده می کنند و اختلال خوردن نیز نوعی سبک رویارویی با مشکلات زندگی است. سبک مقابله ی اجتنابی اجتماعی رفتاری بهترین پیش بینی کننده ی اختلال خوردن محسوب می شود.

اجتناب, اختلال خوردن, دانشجویان, رفتار, شناخت, مقابله