فضیله دادور (خانی) - دانشیار گروه جغرافیا و برنامه ریزی روستایی دانشگاه تهران و عضو قطب مطالعات و برنامه ریزی روستایی
سمیه السادات موسوی - کارشناس ارشد جغرافیا و برنامه ریزی روستایی، دانشگاه تهران
حسن اروجی - دانشجوی دکتری جغرافیا و برنامه ریزی روستایی، دانشگاه خوارزمی
محمد علیزاده - کارشناس ارشد جغرافیا و برنامه ریزی توریسم، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد خلخال، باشگاه پژوهشگران جوان و نخبگان خلخال

یکی از مهم­ترین نیازهای کشورهای مختلف برای دستیابی به توسعه، بهره­مندی از شیوه­های حمل­ونقل موثر بر انتقال کالا و خدمات در زمان کمتر، همراه با ایمنی بیشتر است. ساخت و بهره­برداری از جاده­ها در کشورهایی از جمله کشور ما که با هدف­های یادشده انجام می­شود، در صورت نبود توجه کافی به مسائل زیست­محیطی، مشکل­های متعددی را ایجاد می­کند که برآیند آن­ها، بر تحقق هدف عمده توسعه پایدار، تاثیرگذار خواهد بود. احداث آزادراه تهران- شمال، یکی از پروژه­های درحال انجام است که آثار زیست­محیطی متعددی بر دهستان کن- سولقان دارد. پژوهش حاضر، کاربردی و روش انجام آن پیمایشی است. در گردآوری اطلاعات، از روش اسنادی و میدانی استفاده شده است. ابزار گردآوری اطلاعات، به­دلیل ماهیت پژوهش، پرسشنامه، مشاهده، مصاحبه با کارشناس و افراد محلی بوده است. اطلاعات به­دست­آمده، با استفاده از مدل ماتریس ایرانی مخدوم، تجزیه و تحلیل شده­اند. نتایج بیانگر آن است که این پروژه با داشتن آثار مفیدی در زمینه کاهش استهلاک وسایل نقلیه، صرفه­جویی در وقت رانندگان، افزایش درآمد ملی، کاهش ترافیک، کاهش مصرف سوخت، کاهش تصادف­ها به­لحاظ ایمنی بیشتر نسبت به سایر مسیرها، آثار مخربی نیز بر محیط بیولوژیکی، فیزیکی، جغرافیایی و موقعیت توریستی دهستان سولقان دارد. همچنین نتایج مدل بیانگر آن است که این پروژه با ارائه گزینه­های اصلاحی و به شرط بهسازی، قابلیت اجرا دارد.

آزادراه تهران- شمال, ارزیابی آثار زیست محیطی, دهستان کن- سولقان