حسنعلی فرجی سبکبار - دانشیار، قطب برنامه ریزی روستایی ایران، دانشکده جغرافیا، دانشگاه تهران، ایران
محمدرضا رضوانی - استاد، قطب برنامه ریزی روستایی ایران ، دانشکده جغرافیا، دانشگاه تهران، ایران
حسن بهنام مرشدی - کارشناس‎ارشد جغرافیا و برنامه ریزی توریسم، دانشکده جغرافیا، دانشگاه تهران، ایران
حسین روستا - دانشجوی کارشناسی ارشد جغرافیا و اکوتوریسم، دانشگاه هرمزگان، ایران

خدمات و زیرساخت‎های گردشگری، به‎دلیل رابطه مستقیم بین افزایش کمیت و کیفیت زیرساخت‎ها و تعداد گردشگران اهمیت دارد. از مهم‎ترین ارکان توسعه مقاصد گردشگری، وجود سیستمی کارآمد از تسهیلات، خدمات و تاسیسات گردشگری است. کیفیت بالای خدمات گردشگری اثر مستقیمی بر ‎‎‎افزایش درآمد منطقه گردشگری دارد، به‎افزایش مدت اقامت گردشگران و درنهایت افزایش رضایت آنان منجر می‎شود و بر انگیزه بازدید مجدد گردشگران از مقصد مد نظر می‎افزاید. گردشگری رابط میان گردشگر و جاذبه است و بازدید هر گردشگر از جاذبه‎ها، بسته به گذر از این محورهاست. بنابراین در پژوهش پیش رو به سطح‎بندی این محورها از لحاظ خدمات لازم برای گردشگران پرداخته شده است تا متناسب با ظرفیت هر محور گردشگری و مدیریت مناسب آن، سیستم خدمات‎رسانی بهتری برای گردشگران فراهم شود و پاسخگوی نیازهای آنان باشد. از سوی دیگر، پس از شناسایی محورهای دارای موانع و محدودیت‎های خدماتی، در رفع مشکلات این محورها تلاش خواهد کرد. روش پژوهش کاربردی است. ابتدا معیارهای پژوهش به‎کمک روش دلفی به‎دست آمدند و سپس با تحلیل سلسله‎مراتبی وزن‎دهی شدند. در مرحله بعد با مدل COPRAS که یکی از مدل‎های تصمیم‎گیری چندمعیاری است، محورهای گردشگری استان فارس رتبه‎بندی شدند و در چهار سطح قرار گرفتند. نتایج پژوهش نشان می‎دهد که محورهای شمالی و جنوبی با توجه به اینکه درگاه بیشترین ورود گردشگران به این استان هستند، از خدمات کمتری برخوردارند و باید در اولویت توسعه خدمات و زیرساخت‎های گردشگری قرار گیرند.

استان فارس. خدمات گردشگری, سطح بندی فضایی, محورهای گردشگری, مدل کوپراس