یاسر علی زاده
علیرضا کوچکی
مهدی نصیری محلاتی

به منظور بررسی جذب و کارایی مصرف نور در کشت مخلوط لوبیا (Phaseolus vulgaris L.) و ریحان رویشی (Ocimum basilicum L.)، آزمایشی در سال زراعی۸۷- ۱۳۸۶ در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد، در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار و پنج تیمار به اجرا در آمد. تیمارهای آزمایش عبارت بودند از: (۱- کشت خالص لوبیا، ۲- کشت خالص ریحان، ۳- کشت مخلوط نواری چهار ردیف ریحان و دو ردیف لوبیا ، ۴- کشت مخلوط نواری چهار ردیف لوبیا و دو ردیف ریحان و ۵ – کشت مخلوط ردیفی). برداشت گیاه ریحان در دو چین انجام گرفت. در این آزمایش میزان جذب نور در تیمارهای کشت مخلوط به طور معنی داری بالاتر از کشت خالص بود. کارایی مصرف نور لوبیا در کشت ردیفی (۴/۲ گرم بر مگاژول) بالاتر از تیمارهای دیگر بود و کمترین کارایی نور لوبیا درتیمار ۴ردیف ریحان و ۲ردیف لوبیا با ۶/۱ گرم بر مگاژول به دست آمد. در برداشت اول گیاه ریحان، کشت خالص کارایی نور بالاتری نسبت به تیمارهای دیگر داشت (۲۷/۱ گرم بر مگاژول). به طور کلی در چین دوم کارایی مصرف نور در تمامی تیمارها بالاتر از چین اول بود و کشت ردیفی با ۴/۳ گرم بر مگاژول بالاترین کارایی مصرف نور را به خود اختصاص داد. ضریب استهلاک نوری در این آزمایش برای ریحان ۴۷/۰ و برای لوبیا ۵۵/۰ به دست آمد. بالاترین شاخص سطح برگ لوبیا (۳/۴) در کشت خالص حاصل شد. بالاترین شاخص سطح برگ ریحان (۲/۳) در برداشت اول در کشت نواری با ۴ ردیف ریحان و در چین دوم در کشت خالص (۵/۲) بدست آمد.

ضریب استهلاک نوری, شاخص سطح برگ, کشت مخلوط ردیفی, کشت مخلوط نواری