محمد دورودیان
مجتبی سعادتی
سید مصطفی حسینی

زمینه و هدف: سویه های شیگلا باکتری های گرم منفی هستند که واجد توانایی ورود به درون سلول های غیر فاگوسیتیی، از طریق ترشح پروتئین های افکتور (که آنتی ژن های تهاجمی نامیده می شوند (Ipas)) می باشند. یکی از مهمترین آنها پروتئینvirG است. واکسن های زنده تخفیف حدت یافته شیگلا، پاسخ های امیدوار کننده ای را در ایجاد ایمنی حفاظتی در مطالعات بالینی بر روی انسان از خود نشان داده اند. در شرایط حاضر، ساخت سویه های کاندید واکسنی شیگلا بر اساس استفاده از سیستم های تبادل آللی مورد توجه قرار گرفته است. هدف از این مطالعه، طراحی و ساخت حامل pDS۱۳۲::∆virG به عنوان یک ناقل انتحاری برای حذف هدفمند بخشی از ژن virG در سویه شیگلا فلکسنری ۲a بود. مواد و روش ها: در این مطالعه کاربردی، گونه و سرووار شیگلای جدا شده با استفاده از آزمایش سرم شناسی و واکنش زنجیره ای پلیمراز (PCR) مورد تایید قرار گرفت. آغازگرهای شناسایی ژن virG طراحی و سپس در حامل pGEM-۵zf همسانه سازی و تعیین توالی گردید. بر اساس نقشه برش آنزیمی ژن virG، ۱۷۵۱ جفت باز از ژن virG با استفاده از آنزیم محدودکننده HincП حذف و ژن جهش یافته ∆virG به طور موفقیت آمیزی ایجاد گردید. حامل pGEM∆virG با استفاده از آنزیم های SphI و SalI هضم گردید و سپس در حامل انتحاری (pSD۱۳۲) همسانه سازی شد. صحت فرآیند با آزمایش های فنوتیپی و ژنوتیپی تایید گردید. یافته ها: سویه شیگلا فلکسنری ۲a با آزمایش سرم شناسی و PCR مورد تایید قرار گرفت. توالی ژن virG سویه بومی با سویه های ثبت شده در بانک ژنی به لحاظ ترادف ژنی یکسان بود. حامل انتحاری pDS۱۳۲::∆virG با در بر داشتن ۱۴۸۴ جفت باز که از ژن virG مشتق شده است، بنابراین می تواند به عنوان یک ناقل انتحاری اختصاصی در ایجاد تداخل در ژن virG در سویه شیگلا فلکسنری ۲a به کار رود. بحث و نتیجه گیری: استفاده از سیستم های انتحاری ایجاد جهش هدفمند را تسهیل و در مقایسه با سایر روش های ابتدایی مانند پاساژ متوالی روش اختصاصی و موثرتری می باشد.

Allelic exchange, virG , Shigella flexneri ۲a, Shigellosis, Suicide vector, تبادل آللی، ژن virG ، شیگلا فلکسنری ۲a، شیگلوز، ناقل انتحاری