مریم حیدرزاده - Department of Developmental Biology, Student of Biological Sciences, Azad University, Tehran, Iran.
مهناز آذرنیا - Department of Animal Biology, Kharazmy University, Tehran, Iran.
سید همایون صدرایی - Neurosciences Research Center, Baqiyatallah University of Medical Sciences, Tehran, Iran. Department of Anatomy, Baqiyatallah University of Medical Sciences, Tehran, Iran.
غلامرضا کاکا - Neurosciences Research Center, Baqiyatallah University of Medical Sciences, Tehran, Iran.
مجید نقدی - Department of Anatomy, Fasa University of Medical Sciences, Fasa, Iran.

زمینه و هدف: باتوجه به مصرف بالای آسپیرین جهت تسکین درد و عارضه شایع زخم معده ناشی از آن و اثرات احتمالی سوء آن بر جنین، در این تحقیق اثرات هیستومورفولوژی آسپیرین بر بافت معده جنین های رت مورد بررسی قرار گرفته است.    مواد و روش ها: در این تحقیق تجربی ۳۰ سر موش رت باردار در شش گروه مساوی شامل: گروه شاهد و گروه شم و چهار گروه تجربی که آسپیرین را با دوزهای mg/kg ۷۵، ۱۰۰، ۲۰۰ و ۳۰۰ به صورت گاواژ دریافت نمودند، تقسیم شدند. در روز ۲۰ بارداری مادران کشته شده و جنین ها و جفت ها مورد ارزیابی مورفولوژیک قرار گرفتند. معده جنین ها را خارج کرده و پس از فیکساسیون، پردازش، مقطع گیری و رنگ آمیزی هماتوکسیلین-ائوزین مورد بررسی هیستومورفومتری قرار گرفتند.    نتایج: از بررسی ظاهری جنین ها هیچ گونه ناهنجاری در تمامی گروه های مورد مطالعه مشاهده نشد. میانگین وزن جنین، جفت و طول سری-دمی در گروه تجربی با دوز  mg/kg۱۰۰ آسپرین نسبت به گروه های شم و شاهد افزایش معناداری داشت. نتایج افزایش معناداری در میانگین ضخامت لایه زیرمخاطی در هر دو بخش پوشیده با دو نوع اپیتلیوم مطبق سنگ فرشی شاخی و استوآن های ساده معده جنین ها در گروه های تجربی mg/kg ۲۰۰ و ۳۰۰ آسپرین در مقایسه با گروه های شم و شاهد مشاهده شد.    نتیجه گیری: طی مطالعه انجام شده هیچ گونه ناهنجاری ظاهری در جنین ها مشاهده نشد، ولی بررسی های هیستولوژیک نشان داد که مصرف دوزهای بالای این دارو موجب افزایش معنا دار ضخامت لایه زیرمخاط در هر دو بخش شاخی و غده ای معده جنین ها شده است.

Aspirin, Fetus, Stomach, Rat, آسپیرین, معده, جنین, موش صحرایی