عادل ساکی - دانشگاه شهید چمران اهواز- گروه زمین شناسی

منطقه بلندپرچین در شمالغرب ایران تحت تاثیر دگرگونی ناحیه ای و مجاورتی قرا گرفته است. ریز ساختها، سیماهای پتروگرافی روابط صحرایی نشان می دهد که کمپلکس دگرگونی بلندپرچین حداقل دو فاز( 1D و 2 D ) دگرشکلی را تجربه کرده است. دگرگونی فاز 1M و 2M ناحیه ای و دگرگونی فاز 3M مجاورتی می باشد که بر دگرگونی ناحیه ای اثر گذاشته است. مجموعه کانیهای اوج دگرگونی ناحیه ای 2M عبارتند از: مسکوویت، بیوتیت، گارنت، استارولیت، آندالوزیت و سیلیمانیت. فشار و دمای دگرگونی های کمپلکس ماهنشان در منطقه بلند پرچین به منظور تعیین گرادیان ژئوترمال پوسته و نوع دگرگونی با استفاده از روشهای تعادلات فازی چندگانه، ترمومترهای تبادل کاتیونی و واکنشهای انتقالی محض، مشخص گردیده است. دما و فشار دگرگونی 1M به ترتیب 420 تا 450 درجه سانتیگراد و 3 تا 4 کیلوبار می باشد. دگرگونی 2M (وج دگرگونی ناحیه ای) دمای 600 تا 620 درجه سانتیگراد و فشار 5 تا 7 کیلوبار را نشان می دهد. همچنین دما و فشار برای دگرگونی 3M (دگرگونی مجاورتی) به ترتیب 520 تا 560 درجه و 2 تا 3/5 کیلوبار می باشد. گرادیان حرارتی محاسبه شده برای اوج دگرگونی ناحیه ای - ° C km 25-28/51 میباشد که با دگرگونی نوع بارووین سازگاری دارد. جایگاه تکتونیکی دگرگونی مرتبط با قوس قاره ای می باشد.