میثم ابراهیم پور - دانشجوی کارشناسی ارشد، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران
نوذر قهرمان - استادیار، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران
عبدالمجید لیاقت - استاد، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران

مدل­های متعددی بمنظور شبیه­سازی داده­های هواشناسی با رهیافت­های گوناگون توسعه یافته­اند، که دقت آنها در تولید داده های هواشناسی یکسان نیست. در این مطالعه از مدل SIMETAW جهت تولید داده­های هواشناسی روزانه از روی متوسط­های بلند مدت ماهانه و نیز برآورد تبخیر-تعرق پتانسیل در دوره پایه  ۲۰۰۴-۱۹۶۱ و دو سناریوی اقلیمی انتشار گازهای گلخانه­ای A۲ و B۲ از خروجی­های مدل گردش عمومی جو HadCM۳ برای دو دوره آتی ۲۰۵۰-۲۰۲۰ و ۲۰۵۰-۲۰۸۰ در ایستگاه مشهد استفاده شد. نتایج مقایسه مقادیر روزانه شبیه­سازی شده و مشاهده شده در دوره پایه قابلیت مناسب مدل در شبیه­سازی دمای حداقل (۹۷۹/۰=  R۲)، دمای حداکثر (۹۹۱/۰=  R۲)، دمای نقطه شبنم (۷۸۹/۰=  R۲)، سرعت باد (۷۹۸/۰ = R۲)، بارش (۴۵۲/۰=  R۲) و تبخیر-تعرق پتانسیل ماهانه (۹۹۱/۰=  R۲) را نشان داد. تبخیر-تعرق پتانسیل به طور متوسط در دوره­­های ۲۰۲۰-۲۰۵۰ و ۲۰۸۰-۲۰۵۰ به ترتیب ۳۵/۵ و ۴۹/۱۰ میلیمتر در ماه تحت سناریوی A۲ و ۵۴/۳ و ۰۸/۸ میلیمتر در ماه تحت سناریوی B۲ نسبت به دوره پایه افزایش خواهد داشت. در مجموع، این مدل جهت برآورد تبخیر-تعرق، تکمیل خلاءهای آماری داده­­ها و بررسی اثرات تغییر اقلیم قابل توصیه است. برای دست­یابی به نتایج دقیق­تر، مدل بایستی در سایر اقالیم مورد ارزیابی قرار گیرد.

تبخیر-تعرق, تغییر اقلیم, داده روزانه, ریزمقیاس نمایی, مولد داده