Farzad Shirzaditabar - دانشجوی دکتری ژئوفیزیک، گروه فیزیک زمین، موسسه ژئوفیزیک دانشگاه تهران، ایران
Behrooz Oskooi - استادیار، گروه فیزیک زمین، موسسه ژئوفیزیک دانشگاه تهران، ایران
Mehrdad Bastani - استادیار، سازمان زمین شناسی سوئد

محاسبات ریاضی برای به دست آوردن ساختارهای مقاومت ویژه الکتریکی از داده های الکترومغناطیسی با در نظر گرفتن زمین به صورت سه بعدی بسیار پیچیده هستند. با در نظر گرفتن مدل زمین سه بعدی به صورت مدل های ساده تر از یک طرف پیچیدگی محاسبات کمتر می شود و از طرف دیگر بخشی از اطلاعات از دست می رود. اما به هرحال برای اینکه فهمیده شود که کدامیک از این فرض ها یا مدل های در نظر گرفته شده به واقعیت نزدیک تر هستند باید بین آنها مقایسه ای صورت گیرد. در این مقاله دو فرض برای زمین در نظر گرفته شده است: ۱) فرض زمین همگن که مقاومت ویژه و عمق براساس این فرض با استفاده از تبدیل داده ها به دست می آید و ۲) فرض زمین لایه ای که مقادیر مقاومت ویژه با استفاده از فرایند معکوس سازی محاسبه می شوند. نتایج بررسی ها روی مدل مصنوعی نشان می دهد که فرض زمین همگن، در سطح زمین مدل های نزدیک به واقعیت را به دست می دهد و در عمق دچار انحراف می شود؛ درحالی که مدل زمین لایه ای، هم در سطح و هم در عمق، پاسخ های بسیار بهتری به دست می دهد. مقایسه مقاطع به دست آمده از داده های واقعی هم تایید می کند که با فرض زمین به صورت لایه ای، ساختارهای بیشتر با قدرت تفکیک بیشتری به دست می آید.

الکترومغناطیس هوابرد, تبدیل مستقیم, مدل نیم فضا, معکوس سازی, مدل زمین لایه ای