amir hossein Bohrani - دانشگاه تربیت مدرس- کارشناس ارشد
Naser Khaji - دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه تربیت مدرس- دانشیار

در تحقیق حاضر، روشی عددی برای تعیین ماتریس عملگرهای تابع گرین در گسل های درون صفحه ای عرضه می شود. با داشتن این ماتریس و معکوس آن، می توان از روی اندازه گیری های تغییرمکان های سطح زمین، میزان لغزش های گسل و محل این لغزش ها را برآورد کرد. با داشتن محل و میزان این لغزش ها، می توان محل وقوع زلزله های بزرگ آینده را پیش بینی کرد. برای در نظر گرفتن تغییرشکل های گسل ها در محاسبات المان های محدود، روشی ساده پیشنهاد شده است. در این روش ساده که «روش ماده نرم» نام گذاری شده است، می توان گسل را با یک المان کم ضخامت از ماده ای نرم (یعنی با ضریب ارتجاعی بسیار کم) برآورد کرد. این ماده، علاوه بر اینکه مانع پدیده هم پوشانی دو سطح مجاور می شود، تطابق خوبی با رفتار واقعی گسل دارد، به این معنا که از مقاومت سنگ های مجاور هم در دو سوی گسل که خرد شده و در آستانه لغزش هستند صرف نظر می کند. در این تحقیق، بدون درگیر شدن با مسئله غیرخطی تماس، دو سمت گسل به اندازه واحد جابه جا شده و نتایج به صورت جابه جایی سطحی روی سطح زمین اندازه گیری شده است. ابتدا مدل پیشنهادی با پاسخ های تحلیلی موجود مقایسه شده است و پس از اطمینان از دقت قابل قبول روش، گسل شمال تهران مدل شده و ماتریس عملگرهای تابع گرین آن به دست آمده است.

تابع گرین, روش المان محدود, روش ماده نرم, گسل درون صفحه ای, مسائل معکوس