زهره حاجی برات - گروه زیست فناوری گیاهی و بیوتکنولوژی، دانشکده علوم و فناوری زیستی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران
عباس سعیدی - گروه زیست فناوری گیاهی و بیوتکنولوژی، دانشکده علوم و فناوری زیستی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران
حبیب الله قزوینی - موسسه تحقیقات اصلاح و تهیه نهال و بذر، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، کرج

خشکی یکی از مهمترین عوامل محدود کننده محیط برای رشد و بهره وری گیاه جو می باشد. در این مطالعه، ۱۸ لاین متنوع جو در دو سطح آبیاری (شرایط نرمال و شرایط تنش کم آبیاری) مورد بررسی قرار گرفتند. این آزمایش به صورت طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در موسسه تحقیقات اصلاح و تهیه نهال و بذر کرج، ایران در سال ۱۳۹۹ انجام شد. شاخص های تحمل و حساسیت به خشکی بررسی شدند. این شاخص ها شامل شاخص حساسیت به تنش، میانگین بهره وری تحمل، شاخص تحمل به تنش، میانگین هندسی بهره وری، میانگین بهره وری هارمونیک، عملکرد در شرایط تنش(Ys) و نرمال (Yp) بود. بالاترین GMP و MP مربوط به ژنوتیپ های ۴ و ۱۳ بود. براساس شاخص تحمل (TOL)، لاین شماره ۱ کمترین و لاین شماره ۷ بیشترین سطح تحمل را به ترتیب نشان دادند. براساس شاخص هایMP وGMP، لاین های شماره ۴، ۷ و ۱۳ از تحمل به خشکی بالایی برخوردار بودند. تشابه نتایج به دست آمده از روش های مختلف نشان داد که شاخص MP و GMP به دلیل محاسبه آسان تر و دقیق تر از سایر آنالیزهای آماری و شاخص ها می توانند به عنوان معیاری تلفیقی برای شناسایی لاین های مقاوم به خشکی در جو و طیف وسیعی از محصولات غلات در نظر گرفته شوند.

تجزیه همبستگی, تنش کم آبیاری, جو, شاخص های تحمل, عملکرد دانه