شهاب حسن پور - استادیار، گروه مهندسی عمران، دانشگاه آیت الله بروجردی، بروجرد، ایران
محسن قاسمی - دانش آموخته کارشناسی ارشد، دانشکده مدیریت ترافیک، دانشگاه علوم انتظامی امین، تهران، ایران
فرهاد حدادی - دانش آموخته دکتری، دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه صنعتی شاهرود، شاهرود، ایران

در راه ها، میزان درک رانندگان از تابلوهای مختلف یکسان نیست و میزان درک از تابلویی به تابلوی دیگر متفاوت است. بنابراین، به منظور افزایش ایمنی و استفاده حداکثر از راه ها توسط رانندگان، پژهش حاضر به بررسی میزان درک رانندگان از تابلوها و تاثیر میزان کاربرد تابلوها بر درک رانندگان می پردازد. تابلوها در سه گروه تابلوهای "پر کاربرد "، تابلوهای "با کاربرد متوسط"، و تابلوهای "کم کاربرد"دسته بندی می شوند و برای هر گرو ه ۴ تابلو مورد بررسی قرار می گیرد. روش پژوهش حاضر مبتنی بر پرسشنامه، بررسی آزمون های کای دو و ضریب همبستگی اسپیرمن می باشد. همچنین، در طول ۵ روز پرسش-گری در محل پلیس راه محور همدان – کرمانشاه، تعداد ۳۸۰ پرسشنامه با مصاحبه رانندگان تکمیل شد. برای اعتبارسنجی داده ها نیز مطالعه مشابهی در محور ملایر -همدان با پر کردن ۵۰ پرسشنامه انجام گرفت. سپس داده های حاصل با استفاده از آزمون کای دو و ضریب همبستگی مورد تحلیل قرار گرفتند. نتایج محاسبه شده نشان داد که درک کلی رانندگان از تابلوها ۳۱/۵۴ درصد به دست آمد. با این حال؛ درک رانندگان از تابلوهای "پرکاربرد"، تابلوهای "با کاربرد متوسط " و تابلوهای "کم کاربرد " یکسان نبوده و به ترتیب ۶/۸۸، ۶۰/۴۹ و ۹۷/۲۲ درصد می-باشد. همچنین نتایج حاصل از آزمون های کای دو و ضریب همبستگی اسپیرمن نشان داد که با افزایش میزان کاربرد تابلو، درک رانندگان از تابلوها افزایش می یابد که این مقدار ضریب برابر با ۵۹/۰ است.

تابلوهای راهنمایی و رانندگی, درک رانندگان, میزان کاربرد تابلو, روش های پرسشنامه ای و آماری