محبوبه حیدری - دانشجوی کارشناسی ارشد پترولوژی، دانشگاه تهران
داریوش اسماعیلی - استاد پترولوژی دانشگاه تهران، عضو هیئت علمی دانشکده علوم زمین دانشگ
رضا مقدور مشهور - دانشجوی دکتری پترولوژی، دانشگاه تهران

پریدوتیت ها در منطقه سیخوران در مجاورت با گسل هستند، به شدت خرد شده اند و تحت تاثیر محلول های هیدروترمال دگرسانی تقریبا شدیدی را متحمل شده اند. حاصل این تجزیه و تخریب ها پیدایش سرپانتینیت ها می باشد. سرپانتینیت ها در منطقه سیخوران به صورت توده ای و رگه ای مشاهده شده اند. کانی غالب در نمونه ها آنتی گوریت می باشد، این کانی غالبا به رنگ زرد و به شکل شعله ای مشاهده شده است، رنگ زرد آن نشاندهنده بالا بودن مقدار آهن در آن است. کانی کریزوتیل به رنگ زرد و به صورت فیبری در رگه ها تشکیل شده است، حضور کریزوتیل به صورت فیبرهای متقاطع در زمینه سایر کانی ها نشاندهنده منشا تاخیری این کانی در شرایط استاتیک می باشد. لیزاردیت به صورت ورقه ای و به رنگ سفید تا خاکستری روشن مشاهده شده است. کلریت، غنی از آهن(کلینوکلر) می باشد، وجود کلریت نشاندهنده آلتراسیون هیدروترمال تحت رخساره شیست سبز می باشد. کانی بروسیت در هارزبورژیت ها با درصد بالای الیوین تشکیل شده است. بنا براین در منطقه سیخوران ابتدا لیزاردیت و کریزوتیل تحت متاسوماتیسم حرارت پایین در حد رخساره شیست سبز ایجاد شده اند و سپس در اثر دگرگونی تا حد رخساره آمفیبولیت به آنتی گوریت تبدیل ٢۶٠ درجه و فشار تقریبا ٢ کیلوبار می باشد. نمونه های انالیز شده از اکسید - شده اند و دمای محیط ۵٠٠ آلومینیم و کلسیم(مشابه با نمونه های جلو قوس) تهی شده می باشد و ویژگی سنگ های گوشته ای هارزبورژیت و دونیت تهی شده رانشان می دهد.

آنتی گوریت، بروسیت، سرپانتینیت سیخوران، سنگ های گوشته ای، جلو قوس