سید ناصر هاشمی - استادیار دانشکده علوم زمین، دانشگاه دامغان
لیلا عسکری - دانشجوی کارشناسی ارشد تکتونیک، دانشکده علوم زمین، دانشگاه دامغان

روش های تحلیلی زمین آماری بطور گسترده ای برای بررسی تغییرات مکانی متغیرهای ناحیه ای کاربرد دارند. در این تحقیق الگوی تغییرات مکانی ناهنجاری ثقلی بوگه ایران با استفاده از روش تحلیل واریوگرام ها 0 درجه تقسیم / مورد بررسی قرار گرفته است. به این منظور ناحیه مورد مطالعه به چهارگوش هایی با ابعاد 25 شده و سپس میانگین مقادیر ناهنجاری گرانشی بوگه در چهارگوش ها محاسبه گردید. در ادامه، تغییرات مکانی این متغیر مورد مطالعه قرار گرفت و وابستگی جهتی تغییر پذیری این متغیر با مقایسه نمودارهای واریوگرام تهیه شده در راستاهای مختلف بررسی شد. نتایج حاصل از این تحقیق نشان می دهد تغییرات مکانی ناهنجاری گرانشی در ناحیه زاگرس الگویی کاملاً ناهمسانگرد را نشان می دهد. بر این اساس بیشترین درجه تغییرپذیری این متغیر در راستای تقریبی شمال شرق – جنوب غرب و عمود بر روند کلی پهنه چین خورده زاگرس مشاهده می شود در حالیکه در راستای شمال غرب – جنوب شرق یعنی موازی با روند کمربند زاگرس کمترین درجه تغییرات قابل مشاهده است. این یافته بیانگر آن است که ناهنجاری گرانشی بوگه در زاگرس به عنوان یک متغیر ناحیه ای به شدت تحت کنترل زمین ساخت حاکم بر این ناحیه بوده که با تحلیل زمین آماری این متغیر قابل اثبات است.

زمین آمار، زمین ساخت، ناحیه زاگرس، ناهنجاری گرانشی بوگه، تحلیل واریوگرام ها