تورج محمودیان آذر - فارغ التحصیل مقطع کارشناسی ارشد روانشناسی عمومی، دانشگاه پیام نور بناب
مهران ایلاتی - فارغ التحصیل مقطع کارشناسی علوم تربیتی، دانشگاه علامه امینی تبریز
علی مقدم - فارغ التحصیل مقطع کارشناسی علوم تربیتی، دانشگاه علامه امینی تبریز
صالح حبیبی - فارغ التحصیل مقطع کارشناسی علوم تربیتی، دانشگاه پیام نور مرکز تبریز

ارزشیابی در امر آموزش بسیار حائز اهمیت است. اگر بعد از تدریس یم مبحث آموزشی، ارزشیابی از آن صورت نگیرد، می توان گفتآن تدریس هیچ ارزشی نداشته است. معلمان از طریق ارزشیابی، علاوه بر این که میزان یادگیری دانش آموزان را مورد سنجش قرارمی دهند، می توانن شرایط تدریس خود را نیز مورد تحلیل قرار دهند. از طریق ارزشیابی معلمان متوجه می شوند که کدام بخشاز تدریس را دانش آموزان به خوبی یاد نگرفته اند و باید نحوه تدریس خود را در آن بخش تغییر دهند. این مقوله به برنامه ریزاندرسی و مولفان کتاب ها کمک می کند تا خلاها و چالش های برنامه درسی اجرا شده را شناسایی کنند. ارزشیابی مسیری برایهدایت تحصیلی و کشف و هدایت استعدادهای دانشآموزان نیز تلقی میشود و افزون بر آن، ابزاری برای انگیزه بخشی به دانشآموزان و تسهیل و اثربخشی فرایندهای آموزشی به شمار میآید. یادگیری کارکردی است که با آن، دانش، رفتارها، توانمندی ها یاانتخاب های نو یا موجود به ترتیب، درک یا تقویت و اصلاح میشوند، که شاید به یک تغییر بالقوه در ترکیب داده ها، عمق دانش،رویکرد یا رفتار نسبت به نوع و گستره تجارب منجر شود. این مطالعه سعی دارد با بررسی اهمیت ارزشیابی در آموزش، نقش آن رادر میزان یادگیری دانش آموزان مورد تحلیل قرار دهد.

ارزشیابی، یادگیری، فرایندهای آموزشی، چالش های برنامه درسی