ارزیابی توان دگرآسیبی عصاره آبی و مالچ برگی گیاه اکالیپتوس بر شاخص های مورفوفیزیولوژیکی و بیوشیمیایی گیاهچه های خیار (Cucumis sativus var. beith alpha) و علف هرز
عنوان مقاله: ارزیابی توان دگرآسیبی عصاره آبی و مالچ برگی گیاه اکالیپتوس بر شاخص های مورفوفیزیولوژیکی و بیوشیمیایی گیاهچه های خیار (Cucumis sativus var. beith alpha) و علف هرز
شناسه ملی مقاله: JR_JISPP-12-56_010
منتشر شده در در سال 1402
شناسه ملی مقاله: JR_JISPP-12-56_010
منتشر شده در در سال 1402
مشخصات نویسندگان مقاله:
رضا یغمایی - Department of Biology, Faculty of Science, Ferdowsi University of Mashhad, Mashhad, Iran
وجیهه گنجعلی - Department of Biology, Faculty of Science, Ferdowsi University of Mashhad, Mashhad, Iran
مهرداد لاهوتی - Department of Biology, Faculty of Science, Ferdowsi University of Mashhad, Mashhad, Iran
منیره چنیانی - Department of Biology, Faculty of Science, Ferdowsi University of Mashhad, Mashhad, Iran
خلاصه مقاله:
رضا یغمایی - Department of Biology, Faculty of Science, Ferdowsi University of Mashhad, Mashhad, Iran
وجیهه گنجعلی - Department of Biology, Faculty of Science, Ferdowsi University of Mashhad, Mashhad, Iran
مهرداد لاهوتی - Department of Biology, Faculty of Science, Ferdowsi University of Mashhad, Mashhad, Iran
منیره چنیانی - Department of Biology, Faculty of Science, Ferdowsi University of Mashhad, Mashhad, Iran
تحقیق حاضر، به بررسی و مقایسه اثرات دگرآسیبی عصاره آبی و مالچبرگ اکالیپتوس(globulus Labill. Eucalyptus) بر گیاهچههای خیار (Cucumis sativus var. beith alpha) و علف هرز تاجریزی سیاه (Solanum nigrum L.)، در قالب طرح کاملا تصادفی پرداخت. ۲۱ روز پس از تیمار گیاهچهها با عصارههای آبی (۵، ۱۰، ۱۵ و ۲۰ گرم در لیتر) و مالچبرگی اکالیپتوس (سه و پنج درصد وزنی/حجمی)، برخی صفات مورفولوژیکی، ضریب پایداری غشا، محتوا پرولین و مالون دیآلدئید، همچنین محتوای پروتئین محلول و فعالیت آنزیمهای آنتیاکسیدان پلیفنل اکسیداز و گایاکول پراکسیداز در گیاهان مورد نظر بررسی شدند. براساس نتایج، هر چند هر دو تیمار عصاره آبی و مالچبرگی موجب کاهش ارتفاع و وزن خشک بخش هوایی و وزن خشک ریشه خیار و علف هرز تاجریزی سیاه (نسبت به شاهد) شد ولیکن مجموع طول ریشههای خیار در زمان تیمار با تمام غلظتهای عصاره آبی و مالچ سه درصد افزایش یافت. ارزیابی شاخص پایداری غشا، محتوا پرولین و مالون دیآلدئید نشان داد که تاثیر منفی مالچبرگی (۳ و ۵ درصد) بر تاجریزی سیاه مهرز است. تیمار با عصاره آبی توانست فعالیت آنزیمهای مذکور در خیار را افزایش دهد بهطوریکه بیشترین فعالیت آنزیمها در غلظت ۲۰ گرم در لیتر عصاره آبی مشاهده شد. این در حالی بود که تیمار با عصارههای آبی بر تاجریزی سیاه موجب کاهش محتوای پروتئین محلول و آنزیمهای مورد بررسی شد. در مجموع و با تلفیق نتایج مورفوفیزیولوژیکی و بیوشیمیایی پژوهش حاضر می توان بیان داشت که عصاره های آبی در مقایسه با مالچبرگی، توانایی بهتری در مقابله با علف هرز تاجریزی سیاه نشان دادند و شاید بتوان استفاده از این نوع تیمار را برای علف کشی در مزارع سبزی و صیفی پیشنهاد نمود.
کلمات کلیدی: Aqueous extract potential, Cucumber, Allelopathy, Weed, Mulch, پتانسیل عصاره آبی, خیار, دگرآسیبی, علف هرز, مالچ برگی
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1815928/