فرنوش ایرجی - دانشجوی کارشناسی ارشد شیمی فیزیک، دانشکده شیمی، دانشگاه علم و صنعت ایران، تهران
محمدامیر سعادتی نسب - استادیار شیمی فیزیک، دانشکده شیمی، دانشگاه علم و صنعت ایران، تهران

پوشش دهی الکترولس نیکل فرایندی تجاری و پرکاربرد با هدف افزایش مقاومت سطح در برابر خوردگی و سایش می باشد. ایجاد کامپوزیتی از نیکل و سیلسیم کاربید، این ویژگی پوشش را ارتقا می دهد. هم چنین حضور افزودنی های مختلف می تواند بر کیفیت پوشش تاثیر مثبت و منفی بگذارد. پژوهش حاضر با هدف عمومی بررسی فرایند پوشش دهی الکترولس نیکل و با هدف ویژه مطالعه مورفولوژی سطح پوشش نیکل و کامپوزیت نیکل -فلز بر روی فولاد زنگ نزن ۳۰۴ انجام شده است . این ساختار فلز و پوشش خصوصا در خوردگی سایشی دما بالا مطلوب است . با توجه به ساختار شیمیایی ۳۰۴SS، در ابتدا خصلت کاتالیستی سطح برای ترسیب نیکل کافی نیست و برای شروع فرایند اتوکاتالیستی احیای شیمیایی نیکل با استفاده از کاهنده سدیم هیپوفسفیت ، فعالسازی SnCl۲/PdCl۲ ضروری می باشد. نتایج نشان می دهد، دانه بندی گرانولهای نیکل رسوب کرده تحت تاثیر مواد فعال سطحی و افزودنی سیلسیم کاربید قرار دارد. به طوری که با حضور نانوذرات SiC و سورفکتانت آنیونی SDS (با غلظت بالاتر از (CTAB دانه بندی پوشش کوچکتر و تراکم آن بیشتر می شود. با این حال سورفکتانت کاتیونی CTAB منجر به کاهش کیفیت و سرعت پوشش شده است .

پوشش الکترولس ، فولاد SS۳۰۴، مورفولوژی ، ماده فعال سطحی