محسن عموزاده عمرانی - استادیار، گروه مهندسی عمران، واحد سوادکوه، دانشگاه آزاد اسلامی، سوادکوه، ایران
رضوان باباگلی - استادیار، گروه مهندسی عمران، دانشگاه علم و فناوری مازندران، بهشهر، ایران
عبداله داودی کیا - استادیار، گروه مهندسی عمران، واحد آیت الله آملی، دانشگاه آزاد اسلامی، آمل، ایران
مجتبی صادقی سیاهکلایی - گروه مهندسی عمران، واحد آیت الله آملی، دانشگاه آزاد اسلامی، آمل، ایران

در این تحقیق، به بررسی خواص مکانیکی بتن در شرایط استفاده از سنگدانه های طبیعی و مقایسه نتایج آن با جایگزینی سنگدانه بازیافتی با مقادیر ۱۰، ۲۰، ۳۰ و ۴۰ درصد پرداخته شده است. در بخش اول تحقیق، نتایج حاکی از کاهش وزن مخصوص بتن در حضور ۴۰% ماسه و شن بازیافتی، به ترتیب به مقدار ۱.۰۲ و ۲.۳۸ درصد بوده است. همچنین در خصوص مقاوت فشاری، کمترین کاهش مقاومت فشاری در ۱۰% ماسه و شن بازیافتی و بیشترین کاهش مقاومت فشاری در ۴۰% ماسه و شن بازیافتی رخ داده است. در ادامه خواص مکانیکی بتن معمولی با بتن حاوی خرده پلاستیک ضایعاتی (PET)۱،  با ۲، ۴، ۶، ۸ و ۱۰ درصد حجم بتن مقایسه شد. در همین خصوص نتایج تحقیق حاکی از کاهش مقاومت فشاری بتن نسبت به بتن شاهد بوده است. در همین راستا کمترین کاهش مقاومت فشاری به میزان ۲.۰۱% و در شرایط حضور ۲% خرده پلاستیک ضایعاتی و بیشترین کاهش مقاومت فشاری به میزان ۱۶.۳۹% و در شرایط حضور ۱۰%  خرده پلاستیک ضایعاتی بوده است. در خصوص مقاومت خمشی، نتایج افزایش مقاومت خمشی را نشان داد؛ به نحوی که کمترین افزایش مقاومت خمشی به میزان ۶.۲۷% در حضور ۲% خرده پلاستیک ضایعاتی و بیشترین افزایش مقاومت خمشی به میزان ۳۹.۴۹% و در حضور ۱۰% خرده پلاستیک ضایعاتی رخ داده است. در پایان نتایج تحقیق نشان داد که افزایش حضور خرده پلاستیک ضایعاتی منجر به کاهش جذب آب نمونه­ها شده است. در همین خصوص کمترین کاهش جذب آب به میزان ۵.۲۶% و بیشترین کاهش جذب آب به میزان ۲۳.۰۸% ، به ترتیب در حضور ۲ و ۱۰ درصد خرده پلاستیک ضایعاتی رخ داده است.

بتن, بازیافتی, خرده پلاستیک, جذب آب