پیمان رشیدیان - دانشجوی دکتری ، دانشکده فنی و مهندسی ، دانشگاه پیام نور ، تهران ، ایران
محمودرضا کی منش - دانشیار، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران
جلال ایوبی نژاد - استاد یار، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران

مقاومت کششی­ لایه آسفالتی از عوامل تاثیر­گذار در خرابی­های بوجود آمده در لایه آسفالتی است­، از این جهت معیاری برای سنجش کیفیت لایه آسفالتی اجرا شده در پروژه­های راهسازی می باشد­. روش معمول برای اندازه­گیری آن مغزه­گیری است که این  روش هزینه­ بر و وقت­گیر است­ و هچنین  خصوصیات کیفی لایه آسفالتی را در یک نقطه مشخص می­کند. در این مقاله تعیین مقاومت کششی  لایه آسفالتی  اجرا شده  با استفاده از دستگاه رادار نفوذی به زمین  (­Ground  penetrating  Radar ) بررسی شده است­. در این پژو­هش  ابتدا بخشی  از یک راه اجرا شده در استان کرمان به عنوان قطعه آزمایشی انتخاب سپس اقدام به ارزیابی مکانیزه  به کمک دستگاه  (GPR ) گردیده و در ادامه از محل­هایی  به طور تصادفی نمونه­های  مغزه گرفته  شده  و تحت آزمایش تعین مقاومت کششی غیر مستقیم  قرار داده شده­اند­. در مقایسه نتایج و تجزیه و تحلیل آزمایشات­ مخرب با  پیمایش مکانیزه حاصل از دستگاه (GPR) مشخص گردید با کم­شدن مقاومت کششی مغزه­ها مقدارعددی دی الکتریک خروجی از دستگاه (­GPR­) کاهش و هچنین درصورت افزایش مقاومت کششی مغزه­ها دی الکتریک افزایش  می­یابد. به طوری که با کاهش مقاومت کششی  کمتر و مساوی۸۷۰کیلو پاسکال کاهش مقدار ثابت دی الکتریک ازعدد ۵ ناشی از ارزیابی غیر مخرب مشاهده شد. بنابراین با استفاده از نتایج خروجی رادار می توان پروفیل پیوسته­ای از وضعیت  مقاومت کششی  محور مورد مطالعه به دست آورد.

مقاومت کششی , رادار نفوذی زمین , طول موج , فرکانس, مغزه گیری