علیرضا پازکی - دانشیار
راحله همتی - ارشد

به منظور بررسی اثر محلول­ پاشی آسکوربات و جیبرلین بر محتوی رنگیزه ­ای و بیومارکر های تخریب در گیاه دارویی مریم گلی (Salvia officinalis L.) در شرایط تنش شوری ، تحقیقی در سال ۱۳۹۳ در گلخانه شهرداری منطقه ۱۵ به مرحله اجرا در آمد . آزمایش بصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی در چهار تکرار اجرا گردید . عامل های آزمایشی تنش شوری در ۴ سطح صفر ، ۲۵ ، ۵۰ و ۷۵  میلیمولار از منبع نمک طعام (Nacl) ، آسکوربات در دو سطح ۰ و ۴ میلی ­مولار و جیبرلین در دو سطح ۰ و ۲ میلی ­مولار در نظر گرفته شدند . مقایسه میانگین اثر ساده تنش شوری نشان داد که این عامل سبب کاهش معنی­ دار میزان کلروفیل­ ها و افزایش بیومارکر های تخریب گردید ، هرچند از نظر محتوی دی تیروزین ، مقادیر شوری ۵۰ و ۷۵ میلی­ مولار در یک گروه آماری قرار گرفتند . محلول­پاشی ۴ میلی مولار آسکوربات و ۲ میلی­ مولار جیبرلین نیز سبب نزول تمامی بیومارکرها و افزایش رنگیزه های فتوسنتزی گردیدند . نتایج مقایسه میانگین اثرات متقابل معنی­ دار نشان داد که در وضعیت عدم اعمال تنش شوری ، کاربرد آسکوربات منجر به افزایش کاروتنوئید نگردید ولی در شوری­ های متوسط (۵۰ میلی­ مولار) و شدید (۷۵ میلی­ مولار) مصرف آن­ها کاروتنوئید را بالا برد .

مریم گلی, شوری, آسکوربات, جیبرلین, رنگیزه, بیومارکر های تخریب