نقش مدارا در تعالی انسان و جامعه (سلوک فردی و اجتماعی) با رویکردی به اندیشه عرفانی و رفتار سیاسی امام خمینی(س)
عنوان مقاله: نقش مدارا در تعالی انسان و جامعه (سلوک فردی و اجتماعی) با رویکردی به اندیشه عرفانی و رفتار سیاسی امام خمینی(س)
شناسه ملی مقاله: JR_MATIN-18-73_006
منتشر شده در در سال 1395
شناسه ملی مقاله: JR_MATIN-18-73_006
منتشر شده در در سال 1395
مشخصات نویسندگان مقاله:
فاطمه طباطبایی - عضو هیات علمی و مدیر گروه عرفان اسلامی، پژوهشکده امام خمینی و انقلاب اسلامی، تهران
خلاصه مقاله:
فاطمه طباطبایی - عضو هیات علمی و مدیر گروه عرفان اسلامی، پژوهشکده امام خمینی و انقلاب اسلامی، تهران
مدارا در فرهنگ مفاهیم سیاسی به معنای تسامح، دیگرپذیری، پذیرش امر غیر قابل قبول و نیز نوعی رواداری و عدم تداخل و تقابل با آرا، عقاید، نگرش، رفتار و ... دیگران علی رغم عدم پذیرش و مقبولیت آنهاست. از این رو تعریفی سلبی است و نتیجه آن تحمل دیگران و مدارا کردن با آموزه ها و باورهای افراد و مسلک های مختلف اجتماعی و دینی است و از منظر درون دینی نیز فضیلتی اخلاقی است که به گونه فردی و اجتماعی مطرح می شود. رفتاری مهربانانه و هدایتگرانه با خود به منظور انقیاد نفس و نیز هدایت افراد برای ساختن جامعه انسانی و متعالی است بدین ترتیب مدارا هم موجب شکوفایی انسانیت انسان و هم عامل تحقق جامعه انسانی می گردد. بدیهی است اتصاف به این صفت اخلاقی عرفانی و اجرای درست و معقول آن نیازمند سلوک علمی و عملی است. نگارنده در این پژوهش به تبیین مولفه ها، مبانی، ضرورت و تاثیر آن در تعالی فرد و جامعه متعالی با رویکردی به اندیشه عرفانی و سیره امام خمینی می پردازد.
کلمات کلیدی: تسامح, فضیلت, سیاست, اخلاق, سلوک
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1819748/