علی اکبر قلی زاده - استادیار اقتصاد دانشگاه بوعلی سینا
حجت اکبریان - کارشناس ارشد اقتصاد دانشگاه بوعلی سینا

اهمیت بخش مسکن و ارتباط آن با متغیرهای کلان اقتصادی، حلقه­ های پیشین و پسین گسترده با سایر بخش ها و فعالیت های اقتصادی و نقش بخش مسکن به عنوان محرک رشد اقتصادی، مطالعه ی سرمایه گذاری مسکن و اثر آنها رشد اقتصادی را از اهمیت ویژه ای برخوردار ساخته است.  در این تحقیق با استفاده از روش مدل خود توضیح برداری با وفقه­ های توزیعی(ARDL) و داده ­های فصلی اقتصاد ایران طی دوره ی ۸۵-۱۳۷۱ اثر سرمایه گذاری مسکونی و غیر مسکونی و عوامل مهم دیگر بر رشد اقتصادی بررسی شده است.  هدف اصلی این مطالعه تخمین اثرات نهایی، کشش ها و تجزیه ی سهم متغیرها به عنوان منبع ایجاد رشد اقتصادی در ایران است.  بر اساس برخی از نتایج این تحقیق، رابطه ی مثبت و معنی­ داری بین رشد اقتصادی و سرمایه­ گذاری مسکونی و غیر مسکونی در ایران وجود داشته است.  بر اساس نتایج مدل کوتاه مدت و بلندمدت، کشش رشد اقتصادی به ترتیب نسبت به سرمایه گذاری غیر مسکونی؛ نیروی کار؛ سرمایه گذاری مسکونی و مخارج دولت از بالاترین کمیت برخوردار بوده است.  همچنین بر اساس نتایج حاصل از روابط بلندمدت، سرمایه ­گذاری مسکن تاثیر مثبت بر رشد اقتصادی داشته است.

رشد اقتصادی, سرمایه گذاری مسکونی, سرمایه گذاری غیر مسکونی, مدل خود توضیح برداری با وفقه های توزیعی, علیت گرنجر