حامد اهری
دلاور شهباززاده
علی میثاقی
محمدرضا پورشفیع
شیما قلی زاده سلطانی
سمیه عنایتی

هدف از این مطالعه بررسی مقایسه ای وش PDCR با روش کشت میکروبی استافیلوکوکوس اورئوس می باشد. دو ترکیب اصلی دیواره سلولی باکتری استافیلوکوکوس ، پپتید گلیکان و اسیدهای تیکوئیک وابسته است که به علت سختی این نوع کوکسی گرم مثبت و عدم تاثیر آنزیم های لیزوزیم ،پروتئاز K یا موتیلایزین، از لیز سلولی در ازت مایع استفاده گردید. به علت تنوع گونه ای( شامل ۷ گونه و ۲۷ تحت گونه) وهمچنین نقش این باکتری در بهداشت مواد غذایی ، تشخیص سریع ودقیق آن از اهمیت به سزایی برخوردار است. در این بررسی از ژن ۲۳SR rRNA که در انواع  استافیلوکوکوس ها محافظت شده است استفاده گردید که مشخص شد که تشخیص این باکتری با استفاده از روش ملکولی با پرایمرمذکور از سایر باکتری ها گرم مثبت امکان پذیر و کاملا اختصاصی است.و همچنین از سه برابر پرایمر دیگر(A,B,C) جهت شناسایی واریته باکتری در روش PCR استفاده شد.در آزمایش انجام شده بر روی باکتری استرپتوکوکس فکالیس به عنوان کنترل منفی با استفاده از این پرایمرها ی اختصاصی ، نتایج آن بود که هیچگونه باندی در ژل الکتروفورز بدست نیامد و اختصاصی بودن آزمایش به اثبات رسید. محصولات بدست آمده ۴۹۹و ۱۰۲و ۱۶۴و ۴۵۱ bp به ترتیب برای ژن های  ۲۳SR rRNA ,A,B,C بوده وهمچنین میزان دقت آزمایش (۱۰)سلول در روش PCR بودکه در مقایسه با کشت میکروبی ۱۰۲ سلول قابل ملاحظه است.

استافیلوکوکوس اورئوس, واکنش زنجیره ای پلی مراز, ۲۳SR rRNA