محمد علی اشجع زاده - گروه علوم درمانگاهی، دانشکده دامپزشکی، واحد علوم تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
علیرضا جهاندیده - گروه علوم درمانگاهی، دانشکده دامپزشکی، واحد علوم تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
غلامرضا عابدی چم - گروه علوم درمانگاهی، دانشکده دامپزشکی، واحد علوم تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
ابوالفضل اکبرزاده - گروه نانوتکنولوژی پزشکی، دانشکده علوم نوین پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، ایران
سعید حصارکی - گروه پاتوبیولوژی، دانشکده دامپزشکی، واحد علوم تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران

تا به امروز اثرات ضد التهابی و ضد میکروبی عصاره میخک به اثبات رسیده است که آن را در بین درمان های قابل استفاده در ترمیم زخم قرار می دهد. مقایسه اثرات ترمیمی آن در مقابل دیگر مواد کمک کننده به ترمیم، باعث مشخص شدن جایگاه عصاره میخک دربین ترمیم کننده­های زخم می­شود. در این مطالعه بررسی هیستوپاتولوژی نانو الیاف عصاره میخک (اوژنول) در مقایسه با نانو الیاف پلی کاپرولاکتون در زخم های تمام ضخامت تجربی ایجاد شده در پوست موش صحرایی انجام شد. در ۴۵ موش صحرایی نربالغ نژاد ویستار یک زخم سطح پشتی ایجاد گردید. سپس به طور تصادفی به سه گروه ۱۵ تایی ( گروه شاهد، نانو الیاف اوژنول و پلی کاپرولاکتون ) دسته بندی شدند ، سپس هر کدام خود به سه زیر گروه ۵ تایی (گروه های نمونه برداری در روزهای هفت، ۱۴و۲۱) تقسیم شده و شاخص های رگزایی، کلاژن، ضخامت اپیتلیوم، اسکار، لوکوسیت­ها، ادم و خونریزی حاد به علاوه تست کشش، ارزیابی شد. در گروه درمان با اوژنول تمامی شاخص­های ذکر شده از روز هفت تا ۲۱  به طور معنی دار (۰۵/۰P<) بالاتر از دو گروه دیگر بود . براساس نتایج به دست آمده به نظر میرسد که نانو الیاف گل میخک در تسریع روند ترمیم در زخم های پوستی عملکرد بهتری نسبت به پلی کاپرولاکتون و گروه کنترل داشت.

نانو الیاف, گل میخک, ترمیم, پلی کاپرولاکتون