محسن پورخسروانی - دانشیار ژئومورفولوژی، دانشگاه شهید باهنر کرمان، کرمان، ایران. (نویسندل مسئول)
صادق کریمی - دانشیار آب و هواشناسی، دانشگاه شهید باهنر کرمان، کرمان، ایران
محمدجواد اسماعیلی صدر - کارشناس ارشد مخاطرات محیطی، دانشگاه شهید باهنر کرمان، کرمان، ایران

پژوهش حاضر با هدف توسعه تکنیک واقعیت مجازی برای تقویت آموزش در مرحله پیشگیری مدیریت بحران و اثربخشی آموزش­های ارائه شده با استفاده از این تکنیک واقعیت مجازی در بهبود واکنش­های رفتاری شهروندان در برابر زلزله انجام شده است. بدین منظور جهت برنامه­نویسی از نرم­افزار Microsoft Visual Studio و برای ساخت محیط شبیه­سازی شده، از موتور بازی ساز Unity استفاد شده است. جامعه آماری پژوهش شامل ۸۰ نفر از شهروندان منطقه ۴ شهر کرمان می­باشد که، دیدگاه آنها بر اساس سطوح چهارگانه مدل کرک پاتریک جمع­آوری شد. برای جمع­آوری داده­ها از پرسشنامه محقق ساخته که روایی آن توسط متخصصین و پایایی آنها با مقدار ۹۳۶/۰ مورد تایید قرار گرفته، استفاده شد؛ همچنین برای تجزیه و تحلیل داده­ها از شاخص­های آمار توصیفی و آزمون تی تک­نمونه­ای استفاده شد. یافته­های تحقیق حاکی از آنست که، شهروندان در سطح واکنش، یادگیری، رفتار و نتایج  واکنش مطلوبی داشته­اند و آموزش­های صورت گرفته به وسیله تکنیک واقعیت مجازی در یادگیری آنان تاثیر مثبتی داشته ؛ میزان مهارت­های آنان افزایش یافته و می­تواند نتایج مطلوبی برای افراد و جامعه به همراه داشته باشد. نتایج تحقیق نشان می­دهد که، میانگین اثربخشی آموزش­های صورت گرفته به­وسیله تکنیک واقعیت ­مجازی در جهت ارتقای عملکرد شهروندان برابر با ۱۸/۳ بوده است. مقدار t در سطح ۰۵/۰ معنادار می­باشد؛ لذا تفاوت معناداری بین میانگین نظری و میانگین تجربی وجود دارد و می­توان نتیجه گرفت که آموزش­های صورت گرفته به­وسیله تکنیک  واقعیت مجازی به لحاظ آماری اثربخش بوده است.

زلزله, مدل کرک پاتریک, واقعیت مجازی, واکنش های رفتاری, مدیریت بحران