میثم علی نژاد - دانشجوی کارشناسی ارشد حشره شناسی کشاورزی، گروه گیاه پزشکی، دانشکده علوم زراعی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری، ساری، ایران
بهنام امیری بشلی - دانشیار گروه گیاه پزشکی، دانشکده علوم زراعی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری، ساری، ایران
معصومه شایان مهر - دانشیار گروه گیاه پزشکی، دانشکده علوم زراعی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری، ساری، ایران

در این پژوهش، تاثیر سیلیکون ( ۲ در هزار)، سیلیکوپرایم ( ۲ در هزار)، کنه شکارگر P. Persimilis (۱۰ کنهشکارگر در مترمربع)، کنه شکارگر A. Swirskii ؛(۱۰۰کنه شکارگر در مترمربع) و کنه کش شیمیایی اتوکسازول (۰/۲۵ در هزار) در مقایسه با شاهد بر کاهش جمعیت کنه تارتن دولکه ای در گلخانه خیار ارزیابی شد. نتایج اختلاف معنی داری را بین تیمارها از نظر میزان تاثیر بر جمعیت مراحل فعال آفت نشان داد. بر این اساس، ۵۰ روز بعد از اعمال تیمارها، جمعیت کنه در تیمارهای فوق به ترتیب ۴/۰۷C, ۶/۱۳B, ۰/۹۳E, ۲/۶۰D, ۵/۵B و ۱۶/۴۰A کنه به ازای یک برگ خیار بود.

کنه تارتن دولکه ای، سیلیکون، سیلیکوپرایم، کنه های شکارگر فیتوزئیده، مدیریت تلفیقی