رجبعلی افتخاری - دکتری علوم تربیتی، جامعه المصطفی العالمیه

تربیت دینی فرزندان و آشناسازی آنان با مبانی و ارزش های دینی، از مولفه های اساسی تربیت با قدمت دیرینه است که، در جوامع مختلف انسانی همواره مورد توجه سازمان های آموزشی و تربیتی و نیز مکتب ها و نحله های فکری و فقهی بوده است. در این تحقیق، وظیفه مندی نهاد خانواده در زمینه تربیت دینی کودکان از منظر فقه مورد بررسی قرار گرفته است، روش تحقیق توصیفی – تحلیلی مبتنی بر اجتهاد و استنباط است. نتایج تحقیق نشان می دهد از منظر فقه اسلامی این موضوع حایز اهمیت می باشد و نهاد خانواده در قبال تربیت دینی فرزندان وظیفه الزامی دارد و در صورت کوتاهی و انحراف فرزندان از مسیر دین مورد سوال و باز خواست قرار می گیرند. با توجه به ساختار معارف اسلامی وظیفه مندی نهاد خانواده در سه حیطه اعتقادی، احکامی و اخلاقی سامان می یابد. در حیطه اعتقادی خانواده وظیفه دارد فرزندان را نسبت به خدا و صفات او و بطور کلی اصول اعتقادی راهنمایی نماید و در زمینه حیطه احکامی(عبادی) خانواده وظیفه دارد فرزندان را به اطاعت خدا و امور عبادی سوق دهند. وظیفه خانواده در دو حیطه مذبور به نحو الزام است اما در مورد حیطه اخلاقی وظیفه او به به نحو غیر الزامی و در حد استحباب موکد می باشد.

حکم تکلیفی, تربیت دینی, خانواده, اعتقادات, اخلاقیات و عبادات