آیدا صدفی - کارشناسی ارشد روان شناسی، دانشکده علوم اجتماعی، دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایران
آسیه مرادی - استادیار گروه روان شناسی، دانشکده علوم اجتماعی، دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایران
خدامراد مومنی - دانشیار گروه روان شناسی، دانشکده علوم اجتماعی، دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایران

پژوهش حاضر با هدف بررسی تجربه زیسته دانش­ آموزان متوسطه اول از ارضای نیازهای اساسی روان­شناختی در کلاس درس، انجام پذیرفت. روش تحقیق پژوهش نیز حاضر کیفی و از نوع پدیدارشناسی بود. جامعه هدف پژوهش، تمامی دانش­ آموزان مقطع متوسطه اول مدارس دولتی پسرانه و دخترانه شهرستان کرمانشاه در سال تحصیلی ۱۳۹۹-۱۴۰۰ بود. نمونه ­گیری به­ صورت هدفمند و از نوع ملاک­ محور بود. مشارکت­ کنندگان این پژوهش از تمام نواحی آموزش‎­وپرورش شهرستان کرمانشاه انتخاب شدند (ناحیه ۱، ۲ و ۳)، پس از انجام مصاحبه­ نیمه ­ساختاریافته با ۱۸ دانش­ آموز (۹ دختر و ۹ پسر) اشباع نظری داده ­ها حاصل شد. تحلیل داده­ ها با استفاده از روش راهبردی هفت مرحله ای کلایزی صورت گرفت، با ارجاع داده­ ها به استادان و دانش ­آموزان اعتباریابی یافته­ ها حاصل شد و ۳۳ مضمون فرعی در پنج مضمون اصلی شامل متناسب بودن روش تدریس آموزگار، یافتن دوست و کیفیت برقراری ارتباط، ویژگی­ های رفتاری آموزگار، ادراک مثبت فرد از توانایی خویش و احساس توانمند و مفید بودن، داشتن احساس استقلال و آزادی عمل، تجمیع گردید. نتایج پژوهش نشان داد ارضای نیاز به شایستگی با تسلط یافتن دانش آموزان به چالش ­های بهینه به ­دست می­آید، این نیاز در هر دو جنس بالا ارزیابی شد، نیاز به ارتباط در دانش ­آموزان دختر بالاتر بود فعالیت ­ها را به ­صورت گروهی ترجیح دادند و نیاز به خودمختاری بیشتر مورد تاکید پسران بود. نتایج این پژوهش می­تواند آگاهی آموزگاران را نسبت به شناخت نیاز دانش ­آموزان بالا ببرد و باعث ایجاد کلاسی پویاتر و غنی­ تر شود.

تجربه زیسته, نیازهای اساسی روان شناختی, پدیدارشناسی