بررسی نشانه شناختی عناصر متقابل* در تصویرپردازی اشعار مولانا
عنوان مقاله: بررسی نشانه شناختی عناصر متقابل*
در تصویرپردازی اشعار مولانا
شناسه ملی مقاله: JR_LCQFN-2-6_001
منتشر شده در در سال 1387
شناسه ملی مقاله: JR_LCQFN-2-6_001
منتشر شده در در سال 1387
مشخصات نویسندگان مقاله:
زهرا حیاتی - تهران
خلاصه مقاله:
زهرا حیاتی - تهران
نشانه شناسی ساختگرا تقابل های دوتایی را عناصر دلالتمندی می داند که ساختار پنهان متن را تشکیل می دهد و با تحلیل آن ها می توان به تفسیر و تاویل معنا پرداخت. تقابل ها که از دیدگاه زبان شناسی، روان شناسی و مردم شناسی ساختارگرا عامل شناخت و ادراک هستند، در متون فرهنگی اعم از آثار مکتوب ادبی یا هنرهای دیداری و شنیداری بروز و ظهورهای متفاوتی دارند. بررسی انواع تقابل هایی که مولف به کار برده است و شیوه پردازش آن ها، نتایج سبک شناختی به دست می دهد؛ چنان که بررسی نشانه شناختی عناصر متقابل در تصویرپردازی اشعار مولانا نشان می دهد: ۱. همه تقابل های ذهنی و عینی که نوعی تعالی و تنزل را القا می کنند در جهت تبیین پدیده های مادی و امور معنوی به کار رفته اند. ۲. تقابل ها در نقطه ای به وحدت می رسند و هویت تقابلی آن ها مرتفع می شود. ۳. سلب ماهیت تقابلی از عناصر دوگانه با شگردهای بیانی و بلاغی صورت می پذیرد که دسته بندی آن ها به توصیفات سبک شناختی اشعار مولانا در مثنوی و کلیات دیوان شمس رهنمون است.
کلمات کلیدی: Semiotics, Rumi, Massnavi, Shams Sonnets, Bilateral Elements, نشانه شناسی, مولوی, مثنوی, غزلیات شمس, تقابل ها
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1836230/