ناطق احمدیان - آموزش و پرورش
علی شاه محمدزاده - آموزش و پرورش
ماندانا لطفی - آموزش و پرورش

پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی درمان مبتنی بر شفقت بر کاهش اضطراب و پرخاشگری دانش آموزان شهر شاهین دژ انجام شد. این پژوهش از نوع طرح های نیمه آزمایشی بود. جامعه آماری این پژوهش، کلیه نوجوانان سنین ۱۵ تا ۱۷ سال یکی از مدارس شهر شاهین دژ بود، که مشغول تحصیل در مقطع دبیرستان بودند. جهت جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه های اضطراب و پرخاشگری و پروتکل ۸ جلسه ای شفقت درمانی استفاده شد. ۱۵ نفر درمان مبتنی بر شفقت دریافت نمودند و برای ۱۵ نفر گروه کنترل مداخله ای صورت نگرفت. اطلاعات جمع آوری شده به کمک روشهای آماری توصیفی میانگین و انحراف معیار و روشهای آماری استنباطی تحلیل کوواریانس چند متغیره با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه ۲۳ مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد که درمان مبتنی بر شفقت باعث کاهش اضطراب و پرخاشگری نوجوانان می شود P<۰./۱. بنابراین می توان نتیجه گرفت که می توان از درمان مبتنی بر شفقت برای کاهش اضطراب و پرخاشگری نوجوانان استفاده نمود.

شفقت، اضطراب، پرخاشگری، نوجوانان