رحمان مشتاق مهر - -

دولت آبادی بی تردید، یکی از پر کارترین و سخت کوش ترین نویسندگان دو دهه اخیر ایران است. او قبل از روی آوردن به رمان نویسی و خلق آثار بزرگی چون جای خالی سلوچ و کلیدر داستان های نسبتا بلندی نوشته است که در همان ها هم تمایل او به نوشتن رمان دیده می شود. آنچه تا به حال درباره آثارش نوشته اند، اندک است و عموما به محتوای داستان ها و به ویژه رمان های او مربوط می شود. در این مقاله به شکل شناسی چهارده داستان او در ساحت هایی چون طرح یا پیرنگ، زاویه دید، راوی، شخصیت پردازی، آغاز و انجام و... پرداخته ایم. پیش از شروع بحث نیز به اختصار به زندگی و آثار او تا سال ۱۳۵۷ و سپس به آرای محققان درباره شکل و شکل شناسی اشاره کرده ایم.

Narrator, Dolatabadi, realism, poetic language, Dialogue and Monologue, دولت آبادی, رئالیسم, راوی دانای کل, زبان شاعرانه, دیالوگ و مونولوگ