سیدمحمدمهدی شریفی - کارشناسی ارشد
حسن غلامی مزینان - کارشناسی ارشد، دانشکده مهندسی راه آهن، دانشگاه علم و صنعت ایران
کامران شهانقی - استادیار، دانشکده مهندسی صنایع، دانشگاه علم و صنعت ایران

بررسی قابلیت اطمینان بسته های نرم افزاری زمانی که تعداد توابع مورد استفاده در آن بسیار زیاد، پیچیده و با قابلیت اطمینان مشخص باشد، بسیار حائز اهمیت است. در این تحقیق برخی از انواع مدل های مختلف قابلیت اطمینان ارائه و سپس یک مدل ریاضی عمومیبهینه سازی قابلیت اطمینان سیستم های دارای افزونگی 1 با در نظر گرفتن محدودیت هزینه برای نرم افزار نمایش داده شده است. در اینمقاله برای حل این گونه مسائل، ابتدا یک مدل فازی و سپس یک الگوریتم ژنتیک منطبق بر مدل ارائه گردیده است. در این مدل، تابع هدف مجموع تابع مطلوبیت قابلیت اطمینان و هزینه سیستم با در نظر گرفتن محدودیت های مدل عمومی می باشد. در انتها برای بررسی کارایی الگوریتم ژنتیک پیشنهادی، 5 مثال فرض شده و مدل فازی و الگوریتم ژنتیک مورد مقایسه قرار گرفته اند.

قابلیت اطمینان نرم افزاری، سیستم های دارای افزونگی، بهینه سازی، مجموعه های فازی، الگوریتم ژنتیک