فاطمه احمدی - دانشجوی کارشناسی علوم تربیتی پردیس امام خمینی (ره) گرگان
افسانه رحیمی - دانشجوی کارشناسی علوم تربیتی پردیس امام خمینی (ره) گرگان

هدف از این پژوهش آن است که رابطه ی بین خودپروری و فرزندپروری و تاثیر آن بر عملکرد تربیتی والدین براساس آیات و روایات روشن شود. با توجه به ماهیت نظری پژوهش ، روش این تحقیق علمی -مروری، رویکرد پژوهش ، کتابخانه ای و روش تحلیل داده ها، تحلیلی و تفسیری می باشد. برای جمع آوری داده های پژوهش از آیات قرآن کریم و روایات معصومین علیهم السلام استفاده شده است . نتایج نشان دادند خانواده به عنوان اولین کانون تربیتی ،نقش اساسی در رشد و پرورش فرزندان دارد. یکی از عوامل تاثیرگذار بر رشد فرزندان به ویژه رشد روانی آنها، چگونگی روشهای تربیتی والدین در چارچوب خانواده است .در متون اسلامی نیز فرزندپروری فعالیت پیچیده ای است که رشد مادی و معنوی کودک را تحت تاثیر قرار میدهد اما چگونگی تربیت ، تعیین کننده مثبت یا منفی بودن تاثیر تربیتی است . در این مقاله بر آنیم تا نشان دهیم نیل به هدف اصلی تربیت ، که عبودیت است ، توسط والدین تنها زمانی امکان پذیر است که والدین خود نیز تربیت یافته باشند و نخستین گام در تربیت فرزند، خود پروری و سپس کودک پروری است .

فرزند پروری ، تربیت ، فرزند، خودپروری