صغری رمضانی - کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد بندرعباس، بندرعباس، هرمزگان، ایران
الناز عطاران - دکتری روانشناسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تنکابن، تنکابن، مازندران، ایران.
حمیدرضا خدابنده لو - دانشجوی کارشناسی آموزش پرورش ابتدایی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد همدان، همدان، ایران
الهه محرم نژاد - کارشناسی تربیت مربی دبستان، دانشگاه جامع علمی کاربردی، واحد ۲۳ تهران، تهران، ایران

هدف از مطالعه پیشرو بررسی رابطه بین علائم بالینی روانشناختی و سلامت جسمانی در آموزگارانابتدایی بود. روش این پژوهش توصیفی از نوع همبستگی ساده بود. جامعه آماری شامل تمامی آموزگارانابتدایی شهر اردبیل بود که با روش نمونه گیری هدفمند و در دسترس تعداد ۷۲ نفر از آنها به عنوان نمونهمطالعه انتخاب شدند. نتایج نشان داد که رابطه بین علائم بالینی روانشناختی و سلامت جسمانی در سطحمطلوبی منفی و معنادار است p<۰/۰۱. بنابراین افزایش شدت علائم بالینی روانشناختی منجر به کاهش سلامت جسمانی در افراد می گردد. با توجه به نقش سلامت جسمانی در جنبه های مختلف زندگی افراد ازجمله نظام پویای خانواده و بیماری های دیگر، و نیز نقش مهم آموزگاران سالم در آموزش و پرورشکودکان، تمهیدات بهداشتی در جهت کاهش علائم یا شدت آن از طریق درمان و آموزش در قالبپیشگیری های سه گانه برای آموزگاران در مدرسه ضروری به نظر می رسد

اختلالات روانی، علائم بالینی، سلامت روانی، سلامت جسمانی، روانشناسی مدرسه،آموزگاران