پوریا رحیمی - دانشجوی دکتری حسابداری دانشگاه آزاد اسلامی واحد کاشان
ابوالفضل اسحاقی میلاسی - دانشجوی دکتری الهیات و معارف دانشگاه آزاد اسلامی واحد کاشان

مطالعه ی موضوعات گوناگون چون شادکامی ، خوشبختی ، خوش بینی ، به باشی درونی و رشد شخصیت را روانشناسی مثبت نگرگویند. در دین ، از آن به عنوان «حیات طیبه» و «سعادت» یاد می شود. مثبت گرایی به معنای داشتن نگرش ها، افکار، رفتار و کرداری خوش بینانه در زندگی است که به انسان کمک می کند تا به بهترین شکل ، با زندگی کنار بیایید. این تحقیق توصیفی آنچه راکه هست توصیف و تفسیر می کند و به شرایط یا روابط موجود، عقاید متداول ، فرایندهای جاری، آثار مشهود یا روندهای در حالگسترش توجه دارد. دریافتیم که روانشناسی مثبت نگر، در زمینه افزایش شادمانی و سلامت و مطالعه علمی در مورد نقشنیرومندی های شخص و سامانه های اجتماعی مثبت در ارتقاء سلامت بهینه تاکید و عمل می کند و به مطالعه در موضوعات شادکامی ،خوشبختی ، خوش بینی ، و... را متکفل می شودرویکردهای. روانشناسی مبتنی بر لذت گرایی دارای فراز و نشیب ، نمی تواندشادکامی و سعادتمندی را به ارمغان آورد و به همین جهت ، آرام آرام مخالفت ها با این رویکرد شکل گرفت . این رویکردها در برخی از زمینهها، با فرهنگ و دین اسلام در تضاد است مثبت . نگری سبب نیک نگریستن زشتی ها، تسلیم نشدن در برابر عوامل منفی ساخته ی ذهن وعدم یاس ناشی از دشواری ارتباط با سایر انسان ها و رویارویی با طبیعت می شود. فضای کلی در آموزه های اسلامی ، مثبت انگاریاست . صفات خداوند بیشتر مشوق است تا منتقم . از مولفه های مثبت اندیشی با توجه به تفسیر می توان : کرامت نفس ، سلامتفیزیکی و صفای روحی ، احساس امنیت ، حسن ظن ، به امید در زندگی ، شکر و سپاس ، صبر و... در روانشناسان نیز آثار مثبت نگری رادر موارد ذیل برمی شمارند از قبیل سلامت روانی ، سلامت جسمی ، امید به زندگی و معنویت ، کاهش غم و اندوه و استرس و... را نامبرد.

روانشناسان ، مفسران ، مثبت نگری، مولفه های مثبت نگری، آثار مثبت نگری