علی شماعی - شیار گروه جغرافیا، دانشگاه خوارزمی، تهران، اریان
نرگس احمدی فرد - مدرس گروه شهرسازی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایرا ن
سیما دائمی - دکتری جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران

بازآفرینی شهری رویکردی برای به روز رسانی بافت قدیم شهر، ضمن حفظ هویت و اصالت محله ای، پاسخگوی نیازهای روزمره و توسعه پایدار شهری است. یکی از راهبردهای دستیابی به این شرایط، تحقق ابعاد گردشگری در محلات شهری است. ابعاد گردشگری پایدار از لحاظ اقتصادی، اجتماعی، کالبدی و زیست محیطی با متغیرها و شاخص های بازآفرینی همخوانی دارد. بدین منظور، پژوهش حاضر به کمک چهار متغیر اصلی گردشگری به بررسی نقش ابعاد گردشگری شهری در بازآفرینی بافت تاریخی شهر یزد پرداخته است. هدف تحقیق حاضر شناخت روابط متقابل میان گردشگری شهری و بازآفرینی بافت قدیم شهر یزد است. نوع پژوهش کاربردی و روش آن توصیفی- تحلیلی است. جامعه آماری پژوهش، شهروندان ساکن در بافت قدیم شهر یزد با حجم نمونه ۳۷۵ نفر با استفاده از فرمول کوکران و ۳۰ نفر از متخصصان و کارشناسان شهری است. نتایج پژوهش نشان داد که توسعه گردشگری بیشترین نقش را در شاخص های بعد کالبدی و اقتصادی دارد. همچنین گردشگری شهری در ایجاد امکانات فرهنگی، مراکز تفریحی، ورزشی، افزایش روابط اجتماعی، مبادلات فرهنگی، تقویت هویت فرهنگی شهر، توسعه فعالیت های خدماتی، جلوگیری از رکود اقتصادی نقش داشته است. نتایج به دست آمده از تحلیل SOAR نشان داد که مهم ترین نقش گردشگری، توسعه ابعاد اجتماعی و مشارکت مردمی بافت قدیم شهر در برنامه ها و طرح های گردشگری و بازآفرینی شهری و ایجاد مکان های مناسب دید و بازدید برای جذب و ماندگاری بیشتر گردشگران است.

گردشگری، بازآفرینی پایدار شهری، بافت قدیم، شهر یزد