اکرم احمدی - کارشناس ارشد زبان و ادبیات فارسی
محمد ملایی - کارشناس ارشد زبان و ادبیات فارسی

دین پذیری به معنای اعتقاد پذیرش و اطاعت نسبت به هر آنچه خدای سبحان توسط انبیا و ائمه برای جامعه بشری نازل کرده است. دین گریزی نیز به معنای عدم اعتقاد عدم پذیرش و یا عدم اطاعت نسبت به آن. این پژوهش با هدف شناخت عوامل موثر بر دین پذیری و دین گریزی نوجوانان با تاکید بر آموزه های دینی به این امر پرداخته است. جامعه آماری تحقیق حاضر تعداد ۲۸۵ نفر از دانش آموزان دوره متوسطه و دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی ۱۳ تا ۲۲ ساله می باشد که با روش نمونه گیری تصادفی و طبقه ای انتخاب شده اند. روش تحقیق توصیفی از نوع زمینه یابی بوده و پرسش نامه محقق ساخته دارای ۲۶ سوال پ از اعتبار سنجی روایی و پایایی از روش تجزیه و تحلیل اطلاعات با استفاده از آمار توصیفی و آمار استنباطی انجام شده است. یافته ها نشان میدهد که نوع تربیت خانواده ها رابطه دوستان و همسالان عملکرد افراد مذهبی رسانه های گروهی و شناخت اراده ،فردی بر دین پذیری نوجوانان تاثیر دارد در جامعه دانشجویی و دانش آموزی نیز بیشترین تاثیر را به ترتیب شناخت و آگاهی از دین نوع تربیت خانواده، عملکرد مربیان و افراد، مذهبی رابطه دوستان و همسالان و رسانه های گروهی دارا می باشند.

دین پذیری،دین گریزی، نوجوانان، آگاهی دینی، تربیت خانوادگی، عملکرد مربیان، همسالان، رسانه های گروهی