شهربانو قهاری - گروه سلامت روان، دانشکده علوم رفتاری و سلامت روان، دانشگاه علوم پزشکی ایران. تهران، ایران
مهدی خردمند - کارشناس ارشد روان شناسی بالینی، دانشگاه ازاد اسلامی واحد تنکابن، تنکابن.ایران
مریم یکه فلاح - کارشناس ارشد روان شناسی بالینی، دانشگاه ازاد اسلامی واحد تنکابن، تنکابن.ایران
ناز نین فرخی - کارشناس ارشد روان شناسی بالینی، دانشگاه ازاد اسلامی واحد تنکابن، تنکابن.ایران

کیفیت تعلیم وتربیت در هر عصری به انسان هایی بستگی دارد که مسئولیت آن را بر عهده دارند در این میان رفتار خانواده نقش پر رنگی ایفا می کند. زیرا نسل جوان از سال های اول زندگی در خانواده دوران ابتدائی و متوسطه و شاید در مراحل بعدی راهی را پیش می گیرند که نسل های گذشته ترسیم کرده اند. هدف این پژوهش بررسی رابطه بین کنترل رفتار در خانواده و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دوره متوسطه است. پژوهش از نوع توصیفی-پیمایشی است. جامعه آماری همه دانش آموزان دوره متوسطه شهر قم بودند نمونه مورد مطالعه ۳۸۰ دانش آموز دختر مقطع متوسطه بود. که به روش نمونه گیری خوشه ای تصادفی انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه استاندارد عملکردخانواده استفاده شده است. همچنین نمره معدل کارنامه نوبت دوم دانش آموزان به عنوان نمره پیشرفت تحصیلی دانش آموزان استفاده شده است. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها و اطلاعات کمی از آمار توصیفی و تحلیل رگرسیون گام به گام استفاد شد. نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد، کنترل رفتاردرخانواده و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دختر رابطه معنی داری وجود دارد. همچنین نتایج تحلیل واریانس رگرسیون حاکی از خطی بودن کلیه خرده مقیاس ها با پیشرفت تحصیلی و تاثیرپذیری پیشرفت تحصیلی از تمام خرده مقیاس ها نیز بدست آمد.

پیشرفت تحصیلی، کنترل رفتار والدین، دانش آموزان