منصوره حسن زاده - کارشناسی ارشد -دانشگاه تهران
افشین دانه کار - دانشیار - دانشگاه تهران
علی ابراهیم زاده - کارشناسی ارشد -اداره بندر و کشتیرانی استان بوشهر

اسکلههای نفتی از جمله سازههای ساحلی و دریایی میباشند که از بیشترین پتانسیل در بروز آلودگیهای نفتی و غیر نفتی به دریا و ساحل برخوردارند. این مهم موجب شده است تا این دسته از سازههای ساحلی عنوان پرمخاطرهترین سازه زیست محیطی را به خود اختصاص دهد .سواحل حاشیه خلیج فارس نیز به دلیل افزایش حمل و نقل دریایی و عدم رعایت استانداردهای زیستمحیطی از چنین مشکلی به دور نماندهاست [ 1]. اما در پایانههای اختصاصی فرآوردههای نفتی، پتروشیمی و دیگر منابع انرژی، چالشها و معضلات مشاهده شده با توجه به نوع و ریسکپذیری محصولات بیشتر به چشم میخورد. احداث و استفاده از اسکلههای نفتی غیر استاندارد موجب ورود حجم زیاد آلایندهها به محیط دریا و ساحل و کاهش سلامت این اکوسیستمها شده است. اما اهمیت خاص این نوع پایانه ها بیشتر به اهمیت فراوان و نقش اصل ی فرآوردههای مربوطه در چرخه اقتصاد ملی و بین المللی کشور برمی گردد، بنابراین مکان یابی زیست محیطی آنها از مراحل اولیه و اساسی در جلوگیری از نابودی محیط طبیعی ساحل و دریا و حفاظت اصولی و زیست محیطی از این مناطق حساس و با ارزش محسوب می شود [ 2]. از آنجا که برخورداری اسکلههای ساحلی از اساس ثابت و منسجم در راستای ارتقاء سیستم ایمنی، حفاظت از محیط زیست دریایی امری در خور توجه می-باشد [ 5]. نخستین اقدام کاربردی و علمی به منظور جلوگیری از بروز چنین مشکلاتی، انجام مطالعات مکانیابی زیست محیطی این اسکلهها با استفاده از روشهای مناسب و کارآمد میباشد[ 13 ]. لذا روش تحلیل شبکهای 4 به منظور انتخاب پهنه مکانی مناسب و سازگار با شرایط زیست محیطی طبیعی دریا و ساحل، برای استقرار اسکله اختصاصی نفتی در محدوده شهرستان بوشهر مورد استفاده قرار گرفت

اسکله نفتی، شهرستان بوشهر، عوامل زیست محیطی، روش تحلیل شبکه ای