محمدرضا نائینیان - دانشگاه شاهد
امیر نیک آذین - دانشگاه شاهد
محمدرضا شعیری - دانشگاه شاهد
مهتاب رجبی - دانشگاه شاهد
زهرا سلطانی نژاد - دانشگاه تهران

هدف: پژوهش حاضر با هدف وارسی ویژگی های روان سنجی مقیاس بهزیستی شخصی بزرگسالان در نمونه های بالینی و غیر بالینی ایرانی اجرا شده است. روش: پژوهش حاضر از نوع توصیفی  بوده و نمونه آن شامل دو گروه غیر بالینی (۲۹۲ نفر دانشجو) و بالینی (۱۳۷ نفر از مراجعه کنندگان به کلینیک سلامت خانواده و ۱۱۱ نفر گروه همتا) بوده که به شیوه نمونه گیری خوشه ای (گروه غیر بالینی) و مبتنی بر هدف (گروه بالینی) انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش عبارت بودند از: پرسشنامه سلامت عمومی(جی. اچ. کیو. -۲۸) و پرسشنامه کوتاه کیفیت زندگی سازمان بهداشت. نتایج: نتایج پژوهش نشان داد که مقیاس یاد شده بر اساس ضریب آلفای کامل (۰.۸۹)، و ضریب همبستگی مربوط به باز آزمایی آن (۰.۷۹) دارای پایایی مناسبی است. تحلیل عاملی اکتشافی حکایت از اشباع آن از یک عامل داشته و شاخص های حاصل از تحلیل عاملی تاییدی برازش متوسط مدل را تایید نمود. همچنین ضرایب همبستگی به دست آمده حاکی از اعتبار همگرای مقیاس با ابزارهای مشابه می باشد. بحث و نتیجه گیری: از یافته های این پژوهش می توان نتیجه گرفت که مقیاس بهزیستی شخصی بزرگسالان دارای ویژگی های روان سنجی قابل دفاع برای مطالعه کیفیت زندگی جمعیت بزرگسال در ایران است.

ویژگی های روان سنجی, مقیاس بهزیستی شخصی بزرگ سالان, مقیاس کیفیت زندگی