الهه ذکایی آشتیانی - دانشجوی دکتری روانشناسی و آموزش کودکان استثنایی، واحد شیراز، دانشگاه آزاد اسلامی، شیراز، ایران.
سیامک سامانی - دانشیار گروه روانشناسی، واحد شیراز، دانشگاه آزاد اسلامی، شیراز، ایران.
نادره سهرابی شگفتی - استادیار گروه روانشناسی، واحد شیراز، دانشگاه آزاد اسلامی، شیراز ، ایران.
بنفشه امیدوار - استادیار گروه روانشناسی، واحد شیراز، دانشگاه آزاد اسلامی، شیراز ، ایران.

مقدمه : اختلال در روابط دلبستگی با ایجاد اضطراب فراگیر و بی­اعتمادی در کودک می­تواند به اختلال­های روان­شناختی بیانجامد. این پژوهش با هدف "تبیین اثربخشی بازی درمانی تعاملی با مدل تراپلی بر اضطراب کودکان با آسیب های دلبستگی" انجام گرفت.روش : روش تحقیق در این پژوهش آزمایشی با طرح تک­آزمودنی از نوع  ABبود. جامعه آماری شامل تمامی کودکان با آسیب های دلبستگی ۵ تا ۸ سال بود که در سال ۱۴۰۰- ۱۳۹۹ در مراکز روانشناسی شهر تهران حضور داشتند­. از بین آنها تعداد ۳ کودک (دو پسر و یک دختر) بر اساس ملاک­های ورود و خروج و به شیوه نمونه­گیری در دسترس گزینش ­شدند. مداخله تراپلی  برای هر کودک در ۲۱ جلسه اجرا گردید. ابزارهای پژوهش شامل فرم روش تعاملی مارشاک ۲۰۱۸ (MIM)، مقیاس اضطراب کودکان اسپنس ۱۹۹۷(CD-RIS)  و چک لیست رفتاری تراپلی (محقق ساخته) بود. تحلیل دیداری داده­ها در دو سطح درون­موقعیتی و بین­موقعیتی بر اساس سه شاخص سطح یا طراز، روند و تغییرپذیری انجام گرفت.  نتایج : یافته­ های پژوهش نشان داد که مداخله تراپلی بصورت معناداری باعث کاهش اضطراب کودک با آسیب های دلبستگی می­شود (۰۵/۰P<).بحث و نتیجه گیری : مطابق با یافته­های پژوهش اثربخشی مداخله تراپلی بر روی کاهش اضطراب کودک با آسیب های دلبستگی به تایید رسید. بنابراین، این روش را می ­توان به عنوان یکی از درمان­های مفید و کاربردی برای این کودکان درنظر گرفت.

بازی درمانی تعاملی, تراپلی, اضطراب, آسیب های دلبستگی