زکیه زمانی - کارشناسی ارشد، گروه روانشناسی بالینی کودک و نوجوان، دانشگاه علم و هنر، یزد، ایران
مریم عزیزی - کارشناسی ارشد، گروه روانشناسی، واحد کرج، دانشگاه آزاد اسلامی، کرج، ایران
مسعود نجاری - دکتری تخصصی روانشناسی، گروه روانشناسی، واحد مهاباد، دانشگاه آزاد اسلامی، مهاباد، ایران

پژوهش حاضر با هدف تعیین تاثیر پروتکل آموزشی سازگاری اجتماعی بر نشاط اجتماعی. خودنظم جویی تحصیلی و تفکر منطقینوجوانان دختر دارای وسواس فکری عملی انجام شد. روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترلبود. جامعه آماری این پژوهش شامل تمامی نوجوانان دختر مبتلا به اختلال وسواس فکری و عملی مرکز مشاوره حال خوب شهرطبس در سال ۱۴۰۱ بودند که به صورت نمونه گیری در دسترس از میان افراد واجد شرایط ۲۰ نفر انتخاب شده و به صورتگمارش تصادفی در ۲ گروه ۱۵ نفره آزمایش و گواه جایگزین شدند. ابزار اندازه گیری در این پژوهش پرسشنامه های شادکامیاکسفورد (۲۰۰۲)، خودنظم جویی تحصیلی بوفارد و همکاران (۱۹۹۵) و تفکر منطقی کمبر و همکاران (۲۰۰۰) بودند.دانش آموزان گروه آزمایش ۱۰ جلسه ‎۹۰ دقیقه ای و به مدت ۵ هفته متوالی (هر هفته ۲ جلسه) تحت آموزش برنامه سازگاریاجتماعی نجاری و همکاران (۱۳۹۷) قرار گرفتند و گروه کنترل هیچ مداخله ای دریافت نکرد. داده های بدست آمده با استفاده ازروش تحلیل کوواربانس تک متغیره مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها نشان داد که بعد از مداخله، اثر برنامه ی آموزشسازگاری اجتماعی بر نشاط اجتماعی (p=۰/۰۰۱) خودنطم جویی تحصیلی (p=۰/۰۰۱) و تفکر منطقی (p=۰/۰۰۱) نوجواناندختر مبتلا به اختلال وسواس فکری و عملی معنادار بود. بر اساس نتایج پژوهش می توان گفت آموزش برنامه سازگاری اجتماعیبر نشاط اجتماعی، خودنطم جویی تحصیلی و تفکر منطقی نوجوانان دختر مبتلا به اختلال وسواس فکری و عملی معنادار بود وپیشنهاد می شود که برنامه ی مذکور در دستور کار مراکز مشاوره و روانشناختی جهت ارتقای متغیرهای مذکور قرار گیرد.

پروتکل آموزشی سازگاری اجتماعی، نشاط اجتماعی، خودنظم جویی تحصیلی، تفکر منطقی