سکینه قاسمی - کارشناسی ارشد تاریخ اسلام ، دانشگاه پیام نور اصفهان ، دبیر متوسطه اول ، اصفهان

طبیعت زندگی و هویت فردی و اجتماعی , مبتنی بر ارتباطات است و بدون ارتباطات با خودو یا دیگری امکان پذیر نیست دراین مقاله که درباره تاثیر گسترش فضای مجازی ناشی از تعطیل شدن مدارس پس از گسترش گسترده بیماری کووید و پیامدهای تربیتی و عدم علاقه به یادگیری پس از کرونا و همچنین تغییر یکباره ای که در روند آموزش کشور ایران ایجاد شد, پرداخته شده است از آنجا که سالیان سال شیوه ی آموزش در کشور ما به صورت چهره به چهره و حضور فیزیکی در کلاس های درس با حضور معلم بود وبا گسترده شدن فضای مجازی و ارتباطات گسترده همچنان این شیوه در ایران به صورت سنتی پیش امه داشت و تقریبا همیشه افراد با سمت های مختلف و یا مردم عادی درمقابل تغییر این شیوه جبهه می گرفتند, اما به ناگهان با شیوع این بیماری و تعطیلات اجباری مدارس راهی به جز استفاده از شیوه مجازی در آموزش کشور باقی نماند. رفتن به مدرسه برای پیشرفت تحصیلی و رشد روانی و اجتماعی کودکان اهمیت زیادی دارد به شرط آنکه یکسری فاکتورها مثل امکانات آموزشی ، شرایط و فضای مناسب مدرسه ، صلاحیت و شایستگی معلمان و... برای شکوفایی استعداد دانش آموزان فراهم باشد. به دنبال شیوع ویروس کووید ۱۹واجرای طرح فاصله گذاری اجتماعی ، آموزش مدارس به شیوه مجازی به کار خود ادامه داده است .در این پژوهش که به روش توصیفی بیان شده است این نتیجه می رسیم که علیرغم نکات منفی و البته مشکلات غیر قابل اجتناب آموزش مجازی در دوران کرونا, سبب عدم علاقه دانش آموزان به یادگیری در دوران پساکرونا شده است .

روش های کاربردی، مشکلات دانش آموزان، پساکرونا