Nima Soleimanzadeh-Ardabili - دانشگاه علوم و تحقیقات
Iman Vahdat - دانشگاه علوم و تحقیقات
Iraj Abdollahi - University of Welfare & Rehabilitation Siences, Tehran, Iran.
Mostafa Rostami - دانشگاه علوم و تحقیقات

هدف: در تحقیق حاضر تلاش شد که روند تغییرات سفتی عضلانی بر اساس معیارهای بیومکانیکی در مفصل آرنج بیماران سکته مغزی، به ازاء افزایش سرعت حرکت غیر فعال مفصل آرنج و افزایش میزان معیار MAS، بررسی شود. روش بررسی: شاخصهای بیو مکانیکی ویسکوز و الاستیک در بخشهای مختلف از نمودار گشتاور زاویه حرکت غیر فعال فلکشن و اکستنشن مفصل آرنج در ۱۵ بیمار سکته مغزی و ۱۵ فرد سالم توسط دینامومتر ایزوکینتیک سایبکس (CYBEX) ثبت گردید و برنامهای در محیط MATLAB توسعه یافت که قادر به محاسبهی شاخصها در هر بازه بود. بیماران را بر اساس شدت معیار کیفی سفتی عضلانی (MAS) به ۳ گروه ۱، ۲ و ۳ تقسیم کرده و شاخص های مورد نظر برای گروه بیمار و گروه کنترل در ۴ سرعت ۱۵ ،۴۵ ،۷۵ و ۱۲۰ درجه بر ثانیه محاسبه گردید. یافته ها: در خصوص شاخص های سفتی ویسکوالاستیک و سفتی ویسکوز، افزایش میزان شاخص های مربوطه به ازاء افزایش سرعت حرکت و میزان معیار MAS در بین کلیه نمونه ها مشاهده شد و در خصوص شاخص سفتی الاستیک، افزایش نا منظم شاخص مربوطه به ازاء افزایش سرعت حرکت در بین نمونه ها ی گروه ۲ و ۳ به وضوح مشاهده شد همچنین با افزایش میزان معیار MAS اثر شاخص مربوطه در رتبه های بالایی MAS کاهش یافت. نتیجه گیری: مشاهده شد که با افزایش سرعت حرکت و میزان معیار MAS، اثر سفتی ویسکوز در عضلات افزایش یافته، به این معنی که سفتی ایجاد شده در اندام درگیر در حرکت، در بیماری CVA بیشتر به دلیل سفتی عضلات و ناشی از سفتی ویسکوز بوده است.

Elbow joint, Biomechanical indices, Passive torque, Spasticity, مفصل آرنج, سفتی عضلانی, گشتاور غیرفعال, شاخص های بیو مکانیکی