لیلا ذوقی - استادیار گروه روان شناسی، دانشکده علوم و فنون منابع سازمانی، دانشگاه علوم انتظامی امین، تهران، ایران
بیتا آجیل چی - دکترای روان شناسی عمومی، گروه رفتار حرکتی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه علامه طباطبایی، تهران، ایران
سمیرا مدن دوست - کارشناسی ارشد روان شناسی عمومی ، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد الکترونیک، تهران، ایران

هدف از پژوهش حاضر نقش میانجی تنظیم هیجان در رابطه بین سبک های یادگیری، حل مسئله، هیجان خواهی و هوش فرهنگی با ادراک خطر بود. در این پژوهش کاربردی با روش توصیفی- همبستگی از بین رانندگان مرکز شهر تهران، تعداد ۳۴۰ نفر با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و به پرسش نامه های سبک یادگیری کلب (۱۹۸۴)، حل مسئله هپنر و پترسون (۱۹۸۲)، هیجان خواهی آرنت (۱۹۹۴)، هوش فرهنگی آنگ و ارلی (۲۰۰۴)، تنظیم هیجان گراس و جان (۲۰۰۳) و ادراک خطر رانندگی آلبرگ و راندمو (۲۰۰۱) پاسخ دادند. بیشترین فراوانی متعلق به مردان، دامنه سنی۴۰ تا ۵۰ سال و تحصیلات فوق دیپلم و کمتر بود. ضرایب استاندارد مسیرهای مستقیم بین سبک یادگیری، حل مسئله، هیجان خواهی و هوش فرهنگی با تنظیم هیجان به ترتیب ۴۱/۰، ۳۱/۰، ۴۵/۰، ۴۵/۰ و ضریب استاندارد مسیر مستقیم بین تنظیم هیجان با ادراک خطر ۹۳/۰ و شاخص برازش مطلق (GOF) برای الگوی پژوهش مقدار ۳۸/۰ به دست آمد و مشخص شد که سبک یادگیری، حل مسئله، هیجان خواهی و هوش فرهنگی با میانجی گری تنظیم هیجان بر ادراک خطر رانندگان شهر تهران اثر مثبت دارند (۰۵/۰P<).

تنظیم هیجان, سبک های یادگیری, حل مسئله, هیجان خواهی, هوش فرهنگی, ادراک خطر